Ahmet Ekinci: "Vedalar": Vedalar Ve gecelerin de üstünü örten, Karanlık vakitler olduğunu keşfettim. Aslında, onlar beni buldular, Ben onları ararken. Ben, sadece etten ve kemikten, Onlar ise, Her şeyi barındıran bir beden gibiydiler, Ve çoğalıp gidiyorlardı, tek bir hücreden, Aynı yalnızlığım gibi. Aynı yalnızlığım gibi bölünüyor, Büyüyor ve hatta artıyordu...

Ve gecelerin de üstünü örten, Karanlık vakitler olduğunu keşfettim. Aslında, onlar beni buldular, Ben onları ararken. Ben, sadece etten ve kemikten, Onlar ise, Her şeyi barındıran bir beden gibiydiler, Ve çoğalıp gidiyorlardı, tek bir hücreden, Aynı yalnızlığım gibi. Aynı yalnızlığım gibi bölünüyor, Büyüyor ve hatta artıyordu içimde, Günden güne. Ve sen, Çöldeki bir kum fırtınasından farksızdın, Yüreğimde. Sadece dertlerimin yerini değiştiriyordun. Oysa onları, Un ufak etmek cesareti varken elinde. Tepelerden tepeler inşaa ediyordun yani. Ve dağlar. Ve dağlar aşılması güç, oyulması kolay. Oysa vedalar hiç öyle değil, Vedalar, ne olursa olsun hep zor geliyor bana. Bir umut ile evimden ayrılırken mesela, Mesela, sıcak, sımsıcak yatağımdan çıkarken. Mesala gömerken yalnız birini toprağın altına, Üstüne çiçekler dizerkenki vedalar. Hiç kolay olmadı benim için. Olmayacak da. Ahmet Ekinci

··

142 views