Rüya Ritüelleri
Rüyalar, güdülere dayanan nötr bilginin taşıyıcıları olarak kabul edilebilir;68 yani rüyaları, rüya-çalışması tarafından "dramatize edilmiş" olmayan, ifade edici nicelikler olarak görebiliriz. Vemon Young'ın İsveç filmleri hakkmdaki açıklaması bu bağlamda ilginçtir:
İsveçli sinemacı, karakterlerinin güdülerini dramatize etmeyi gereksiz addeder. Bu karakterlerin, insan olarak, belli şekillerde, genellikle de hayal- kırıklığı yaratacak bir biçimde davranacaklarını baştan kabul etmemiz istenir bizden. "Hayatın" boş olduğunu keşfederler, ama boş olanın aslında kendileri olup olmadığını asla sorgulamazlar. Adam ve karısı kaçınılmaz olarak birbirinden nefret edecektir: Bu verili bir şeydir; duygulanım ensesttir veya en fazla bir yazlık ömrü vardır; intihar, anlamada başarısız olmanın tek alternatifidir, eski nesil (otuzlu, ellili veya yetmişli yaşlar) daima anlayışsız veya acımasızdır.69
Strindberg'in bazı oyunlarının (özellikle de Matmazel Julie ve Güçlü) ’’gücünün, ifşa edilen deneyimin yoğunluğundan kaynaklandığı” ve oyunların ’’dürtüye ve duruma dair vahşi bir içgörünün eşsiz gücünü" sergilediği söylenir.70
68. Bkz. Alan Hobson, "Dream Image and Substrate: Bergman's Films and the Physiology of Sleep", Petric içinde, 1981: "Rüyanın, tehditkâr rüya düşüncelerini rüyalarda tuhaf imgeler kisvesine sokması gereken sansürün işleyişi yüzünden tuhaf olduğu şeklindeki görüş de ıskartaya çıkarılabilir. Rüyanın tuhaf yanlarının çoğu, rüya görülen uyku süresince sinir sisteminin alışıldık işleyiş özelliklerine isnat edilebilir. Son olarak, Freud'un ana hipotezi de -her rüya bir istek ger- çekleştirimini temsil eder- sorgulanabilir. Rüyaların bazen istekleri ifade ettiği elbette yadsınamaz, ama rüya hali negatif ve nötr bilgi taşıyor da olabilir."
69. Vernon Young, Cinema Borealis: Ingmar Bergman and the Swedish Ethos, New York: Avon, 1971, s. 279.
70. Raymond Williams, Drama from Ibsen to Elliot, Oxford University Press, 1953, s. 109-10.
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.