Gönderi
Bizim için neyin doğru olduğunu bulana kadar bize öğretilen doğrularla yetiniriz. Ne kadar içimize sindiği çok önemli değildir. Çünkü bizler birer minik insanızdır ve içine doğduğumuz insanların bizden önce yaşadıkları doğruları (travmaları, tecrübeleri ve kabul ettikleri inançları ) vardır. Ve her sorumluluk sahibi yetişkin gibi bizi korumak için bildiklerini bizlere aktarırlar. Ve yine bizler minicik akıllarımızla, kendimizle bağdaştırmakta zorlandığımız bu doğruları sorgularken buluruz kendimizi. Yalan Dolan kitabı tam olarak böyle bir çıkmazı konulan bir otobiyografi kitabı olmuş. Veronica’nın kitabın girişinde verdiği cesur sözünü tutmuş olması beni çok mutlu etti.
“Bir Aileden Bir Yazar Çıkarsa O Aile Bitmiş Demektir.”
Kendi ile yaşadığı yalnızlığı, hayatı ve olayları birinin ona anlatmasını istemesi, ilişkilerine olan tutumu ve ailesine karşı olan bağlılığını gölgelendirme çabası hepimize tanıdık gelecektir. Çünkü hepimiz çocuk olduk, ergenlik geçirdik ve ilişkiler konusunda tecrübesiz doğduk. Hepimiz ailemiz konusunda kuşak çatışması içinde bulduk kendimizi. Ve en önemlisi ailemizden izler taşıyan ama onlarla taban tabana ters bir karakter olduğumuzu keşfettik. Hepimizin tuttuğu yaslar oldu ve hepimiz ihanete uğramış hissettik.
Yalan Dolan kitabını benim için bu derece özel yapan sadece kendimi hatırlamam değil. Onun cesurca yazabilmesi ve bunu yaparken hepsinin eskide kaldığını kabullenmiş olmasının verdiği o tatlı mazi hissi bu kitabı benim açımdan çok özel kılıyor. Teşekkürler Veronica Ramio! Teşekkürler Medusa Yayınları!
Son zamanlarda oldukça popüler olan ve bunu gerçekten hak eden bir kitabı okumuş olmak beni çok mutlu etti ve bunu sizinle paylaşmak beni daha mutlu birine dönüştürüyor. Keyifli okumalar!
·
110 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.