Kutluk, beraberindekilerle Ötüken'e ulaştığında hızla atından indi. Yüzü dağa dönük biçimde yere diz çöktü. Ellerini açarak Tanrı'ya dua etti. Ötüken'e ulaşmak kutsal bir görevin yerine getirilmiş olması demekti. Orta Asya'da kağanlık otağını Ötüken'de kurmayan hiç bir kabile iktidar olamazdı. Burası bozkırın kalbiydi. En uzaktaki Çin'den en yakındakilere kadar hiçbir düşman Ötüken'e yerleşen Türklerle başa çıkamazdı. Türk Halkı Ötüken'i terk ettiği, Çin'e yakınlaştığı için çok kez yenilmiş, yok olmaya yüz tutmuştu. Şimdi yeşerecekler, bahar çiçekleri gibi bozkıra hakim olacakları günlerin arifesine gelmişlerdi.
Sayfa 58Kitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.