Bu nasil bir sey????
Eski bir hikâye vardır... Memleketinden gitmiş olan bir adam geri gelir ve evinin yandığını görür. Bu şehirdeki en güzel evlerden biriydi ve adam evi çok seviyordu. Pek çok insan eve iki katı fiyat vermeye hazırdı, fakat adam hiçbir fiyatı kabul etmemişti ve şimdi ev gözlerinin önünde yanıyordu. Ve binlerce kişi toplanmıştı, ama hiç bir şey yapılamıyordu.
Yangın o kadar ilerlemişti ki söndürse bile hiçbir şeyi kurtaramazdı. Oğlu koşarak geldi ve kulağına bir şey fısıldadı, 'Kaygılanma. Evi dün sattım ve çok iyi bir fiyata- üç katına. Teklif o kadar iyiydi ki seni bekleyemedim. Affet beni.’
Fakat babası şöyle dedi. ‘Eğer onu fiyatının üç katına sattıysan iyi.’ O zaman baba da diğer insanlarla birlikte sadece bir izleyici oldu. Bir dakika önce izleyici değildir, özdeşleşmiştir. Ev aynı ev yangın aynı yangındır- fakat şimdi adam ilgilenmiyor. Tıpkı başkalarının eğlendiği gibi o da eğleniyor.
Sonra koşarak öteki oğlu gelir ve babasına şöyle der, 'Ne yapıyorsun? Gülümsüyorsun- ve ev yanıyor!’
Babası, 'Bilmiyor musun,’ der, 'kardeşin onu satmış,’
Oğul der ki, 'Satmaktan bahsetti, fakat daha hiçbir şey yapılmadı ve adam artık evi almayacak.’ Ve yine her şey değişir. Gözyaşları yeniden adamın gözlerine dolar; artık gülümsemez, kalbi hızla atar. İzleyici gitmiş, yeniden özdeşleşmiştir.
Ve sonra üçüncü oğlu gelir ve şöyle der, 'Bu adam sözünün eridir. Şimdi ondan geliyorum. Evin yanıp yanmaması önemli değil, o benim ve anlaştığımız fiyatı ödeyeceğim. Ne siz ne de ben evin yanacağını bilmiyorduk' dedi.' Adam yine bir, gözlemci olmuştu. Artık özdeşleşmiş değildi. Gerçekte hiçbir şey değişmez, sadece ‘evin sahibi benim, ben evle bir şekilde özdeşim' düşüncesidir tüm farkı yaratan. Hemen ardından şöyle hisseder, 'Ben özdeşleşmiyorum. Başka biri aldı evi; benim onunla bir ilgim yok. Ev yanarsa yansın!'
Zihni gözlemenin basit yöntemi budur işte, onunla bir ilginiz yoktur... Zihninizin düşüncelerinin çoğu sizin değil, ebeveynlerinizin, öğretmenlerinizin, arkadaşlarınızın, kitapların, sinemaların, televizyonun, gazetelerin düşünceleridir. Sadece ne kadar düşüncenin kendinizin olduğunu sayın ve tek bir düşüncenin bile sizin olmadığını görünce şaşıracaksınız. Hepsi de başka kaynaklardan gelir, hepsi de ödünç alınmıştır. Ya başkaları sizin üstünüze atmıştır bunları ya da aptal gibi siz bunu kendi üstünüze almışsınızdır. Fakat hiçbiri sizin değildir.
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.