Bir zweig'cı oldum çıktım. Psikolojiyi ve insan ilişkilerini hikayeleştiren yazar.
Korku eserinde yaşadığım soğuk ve gergin hava devam ediyor. Peki bu Kahramanların duyguları nı yüklerken neden sıcak bir his uyanmıyor. :) kötü bir amacla ortaya çıkan
Kendi güdülerini bastırmak için gözüne kestirdiğini, avcı gibi sinsi bir şekilde yaklaşan bAron.
Ne olacak....!!!
mutlu sona ulaşacak derken, hedef için kullandığı araç her şeyin farkına varıyor.
çocukları bir büyük insan olarak görememenin oluşturduğu krizi anlatıyor. belki çoğumuzun maruz kaldığında oluşan kıskançlık, arzu, hırs nefret, kin çocuk yaşında hepsini yaşamak, aman Allah'ım ne kötü.
Bu çatışma kuramlarını yaşarken verdiği acı.
Nefretin öfkenin nelere sebep olduğunu adeta insanı kör ettiğini görüyoruz.
Yetişkin insanların dünyasının kirliliği aldatılmayı yalanı belki en temiz duyguları yaşayacağı çağda kalbi aklı psikolojik buhranların hezayanların girdabına giriyor. Ah siz büyüklerin dünyası...
Kitabı okurken düşündüğüm sır ile sonundaki sır birbirini tutmadı, ben büyüklerin aşkını ve nefsini anlamıyor zannediyordum çok güzel bir eser ama konuyu biraz daha berrak derin yapabilir di. Basit kalmış.
Sigmund freud ile arkadaşlığı, psikoanaliz in bilinç ve bilinçaltı gibi konuları hikayelerine güzel aktardığından freud a merak salanlar Zweig'ı okumalı...
