Gönderi
Başlamadan önce not/
Sevgili okuyucu bu inceleme kitaptan alakalı alakasiz bir sürü şey içerebilir.Bunun için kusura bakma içimi dökebileğim bir konu bulmuşken değerlendirdim ve biraz uzun oldu sanırım.
Düşündümde bu yazıyı 3-4 yıl önce yazacak olsam eminim bambaşka düşüncelerle yazardım.Neşeyle coşkuyla yazardım.Hayallerimi araya serpiştirerek yazardım.Sanırım şuan bu coşkuyla yazamayacağım.
Tecrübeler yaşadiklarimizdir bizi olgunlaşıran ama olgunlaştikça çocuksu yanımızdan bir şey kaybediyoruz.Balondan bir hayali daha gökyüzüne salıyoruz .Hayal denen kavram yerini "hedef" kelimesine bırakıyor.Değişim kaçınılmaz!
Herkes gezmeyi sever ama gezmek bazılarının tüm dünyasını süsler.Dünya haritasıyla yatıp, gezgin bloglariyla kalkan bu hayalcilerin en büyük amacı dünyayı gezmektir.Benim de öyleydi.Orta okul ve liseye geçiş döneminde delicesine kurdugum hayallerim ,gidilemeyen jeju adası için yapılan tartışmalar neden asyayi tek başıma gezemem mevzuları derken birkaç sene boyunca sadece blog okudum gezginlerı heyecanla takip gördükçe ben de yapabilirim diyordum.Dünya o kadar da korkunç bir yer değil.Asya ülkelerini gezecek orada yerel halkla kaynaşacak ve gezi maceralarimi anlatan bir kitap çıkaracaktım.Hayallerime o kadar inanmıştım ki tek mesele maddiyatti.Dil, kalacak yer meselesi bunlar teferruattı benim için.Bir zaman sonra bu durumu o kadar takmıştım ki Asya ülkelerine gidemeyeceksem yaşamanın ne anlamı var vaziyetine gelmişti durum.Sancılı günler yaşandı bu zor hayaller yüzünden. nasıl geçti? Bir şeyler yaşandı ve artık hayatın sadece eğlence zevki sefadan ibaret olmadığını öğrendi bu hayalci.Hayatta daha gerçek acı bir sürü şey varken hayatının odak noktasına koyduğu şeyden utandi ve bir bakıma uykudan uyandı.Hayallerini gökyüzüne bırakmadı ama onlara şekil verdi ve ileride açılmak üzere bir kutu içine koydu.Bunları neden anlatıyorum.Bilmem yeri gelmişken içimden geldi.
Bu kitabı ilk görünce birisi hayallerimi çalmış dedim tebessüm ettim.kitap ilk çıktığında şimdikinden daha pahalı olduğu için hep almayı erteliyordum ama içini de fazlasıyla merak ediyordum.Saolsun sitemizdeki bir arkadaşın yollamasi üzerine bu kitabi okumak simdiye nasip oldu.Güzel tevafuk oldu teşekkür ederim tekrar kendisine.
Mehmet Genç sosyal mecralardan takip ettiğim bir gezgindi.Paylaştığı yazıları kısa ve ilgi uyandırıcı oluşuyla hep zihnimde yer etmişti.Bu kitaba başlamadan da geçmiş paylaşımlardan yola çıkarak beklentiyi yükseltmiş oldum.
Gezginimiz tercihen daha çok Latin Amerika'yi tercih etmiş.Asya balkan ülkeleri hakkında az çok fikrim bilgim vardır ama Latin Amerika oldukça yabanci kaldığım bir alandı.Okuduktan sonra latin Amerika hakkında kafamda bir seyler oluştu.Aklımda kalan şeylerden biri isr fazlasıyla tehlikeli oluşu.Düşündüm de ülkemizin her yeri güvenli olmasa da oraya kiyasla dört dörtlük.Gezginimizin yasadiği birkaç korku dolu olay aklımda uzun süre yer edecek sanırım.
Hayatın telaşesi arasında hiç düşünmezdim teknolojiyi geçtim çoğu yaşamsal araçdan yoksun yerliler yaşayacağını.Aslında yaşadıklarına dair bir takım söylentiler duymuştum ama bu kadar fazla yerli olmasi beni şaşırttı.Daha fazla şaşırtan şey ise her şeyden mahrum olsalar bile bu durumdan fazlasıyla memnun olmaları.Kanaatkarliklari...
Çok farklı dünyalarda yaşıyoruz onları anlayabilecegimi sanmıyorum malesef.
Bu kitaba edebi bir eser gözüyle bakmak bir balığı uçma yeteneğine göre değerlendirmek gibi olur.Kitabi yazan kişinin bize yaşadıklarını edebiyat parçalayarak anlatma gibi bir derdi yok o anılarını yaşadıklarını bizle paylaşma derdinde.Bu yüzden cümleler aman aman değil ama siz okurken o kabileleri tahayyül edebiliyorsunuz zihninizde.Kitabın en harika şeyi de çoğu anının sonunda olan yazıyı destekleyen görseller içeren karekodlar.Yazı sonunda bir karekod uygulamasıyla bu görsellere bakmak yazıyı tamamlayıcı bir unsur olarak harikaydı.
Gezginimizi ayrıca tebrik etmek lazım.Aldığı riskler az boz değildi.En başta bir kere dolgun maaşli bir işi bırakıp yollara düşmesi bile herkesin yapabileceği bir şey degil.Fotoğraf çekmek için yaptıklarından cesaretinden ürktüm.Ama insanlığı karşısında "helal olsun" dedim.bir yerde yemek yerken evsizler le yemegini paylasti.Yerli kabileleri ziyaret ederken bir yandan da takipçilerinin yolladığı bağışlarla oradaki bazı yoksul insanlara yardım götürdü.Onlara yardımcı olmaya çalıştı.insanligini her yerde gösterdi.
İlaç alacak parası olmadıgi için yataktan kalkamayan birine yaptığı ilaç yardımı sonrası hastanın yürüyen fotoğraflarını yollamasi ve yüzündeki minnet...Bundan büyük mutluluk var mı en büyük mutluluk birinin mutluluğuna vesile olmak belki de.mutluluk paylaştıkça çoğalır.okuduk bizde mutlu olduk.
Dünyada ne kadar fazla yoksul insan olduğu gerçeğini deneyimlemis gibi hissettim bu kitaptan sonra.
Gezmenin görmenin düşünüldüğü kadar zor olmadığını hatta adam gibi dil bilmenize bile gerek kalmadığını tekrar hatırladık.Dünya gittikçe güvenilmesi zor bir yer haline geliyor ama hala iyi insanlar var.
Mehmet Genç'in ikinci kitabı çıkmış sanırım hem de fotoğraflı . ilk çalışmadan sonra bunun daha profesyonel olacağı düşüncesindeyim.
Gelsin yeni maceralar o zaman!
··
50 views
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.