Tragedyalar
..............
giderek siz oluyorsa bütün bir kalabalık
yüzünüz yüzlerine benziyorsa, giysiniz giysilerine
ansızın bir hastanın kendini iyi sanması gibi
gücünüz yetse de azıcık bağırsanız
bir yankı: durmadan yalnızsınız
durmadan yalnızsınız
.....
odalardan odalara bu kadar çok geçmeler
kapıların hiç bitmeyen açılıp kapanması
kuru kan, ölü asker, ağustosböceği
gibi bir ses, bir yankı
sonra bu yankıyı birden soğutan
kurutup güne koyan bir anlam
aynalardan aynalara kırılan sigara ateşleri
ve alkol
.........
günlerce korudum ben kendimi
konuşmak istiyorum artık Stepan
seninle konuşursam her şey aydınlanacak sanki
..........
yitirdim inançlarımı Stepan.
Ve nasıl alabildiğine
sorumsuz dolaşırsa kan vücutta
bir yandan bir parçası olarak insanın
bir yandan büsbütün yabancı insana
Edip Cansever
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.