Kitapta Borges fazlasıyla iyi kaynaklardan yararlanmış. Yine de 'Sonsuzluğun Tarihi' ni tam anlamıyla karşılamaz; sadece belli düşüncelerin izlerini sürer.
Kitapta en tuhaf bulduğum yerlerden biri ise 'Binbir Gece Masalları' na ayrılmış bölümdü. İlginç bir bilgi olarak da şunu okudum:
" 1874 yılında Nietzsche, Pisagor' ün tarihin döngüsel olarak tekrar ettiği yönündeki teziyle alay etmiştir." (Vom Nutzen und Nachteil der Historie ) - 1953' te eklenen not.
Keyifli okumalar.