Korku mu yoksa psikolojik bir dram mı?
“Birinci derecede yakını: Yok.
Ölünün kime verileceği: Maine Belediyesi” (s. 200)
Duş yapmak: günah
Adet kanaması: lanetli kan
Memeler: kirli yastıklar
Üreme: kirlilik
Carrie, böyle düşünceleri olan bir “anne”nin kızı. Kendisi nasıl anne olabilmiş, o “günahın” içine düşerek! Ve daha doğmadan “kirlilik” olarak görür karnındaki bebeği. Günah tohumu. Onu öldürecektir! Peki ya buna gücü yetmezse?
“Aile korkunç bir yüktür,” der 
Oscar Wilde, 
Nermin Yıldırım, “Anne kelimesi herkes için başka şeyler ifade eder.” Ve 
Ali Lidar, “Söylesene anne, en son ne zaman okşadın saçlarımı?” Bir çocuk için anne ne çok şey değil mi? Hele bir de başka kimsesi yoksa… Bütün anneler çocuklarını severler mi? 
Erich Fromm 
Sevme Sanatı’nda “Anne sevgisi, çok özel yapısının sonucu, koşulsuzdur,” der. Şimdi burada bile sorsam annesinden yaralı o kadar çok okur çıkacak ki… Carrie’nin annesi ise bambaşka, onunki sevmek ya da sevmemek değil, “Eğer sağ gözün günah işlemene neden olursa onu çıkart at,” diyen Matta İnciline saplantılı olacak kadar bağlı. Ve aile içi cinsel birlikteliği dahi günah olarak görür. Bir çocuk dünyaya gelecekse eğer Tanrıdan gelmeli…
Carrie…
İçine kapalı bir kız,
Ailesinin içine kapattığı çocukları dünyanın geri kalanı gelse kolay kolay açamıyor. Zaten dünyanın geri kalanı da seni açmak için uğraşmak yerine, senin eksiklerinle uğraşmayı seçiyor. Özellikle Carrie gibi on altı yaşında bir lise öğrencisiysen… Hepimiz o yıllardan geçtik yahut geçiyoruz değil mi? Akran zorbalığının zirve yaptığı, birçok tipin kimsenin gözünün yaşına bakmadığı yıllar. Yazarın ilk kitabı, şimdiki gibi öğrenci psikolojilerine ilgi olmadığı yıllar… Ve bir gün Carrie adet kanaması geçiriyor, fakat öyle bir şeyin varlığından dahi haberdar değil… İşte her şey o an başlıyor… “Ben günah işlemedim, anne. Sen işledin. Bana söylememiş olduğun için herkes alay etti.”
“İnsanlar zamanla daha iyi olmuyorlar, sadece akıllanıyorlar.”
Tüm bu zorbalıklar dayanılmaz bir noktaya vardığında bir gücü olduğunu keşfediyor Carrie: Telekinezi: nesneleri zihin gücüyle hareket ettirebilme. Öyle bir gücünüz olsaydı nasıl kullanırdınız? Peki tüm hayatı kendisine işkence haline getirilen Carrie nasıl davranır sizce? Mezuniyet balosu… çok yakında! Her şey bitiyor mu yoksa yalnızca bir başlangıç mı? Nefesimi tutarak okudum eserin son bölümlerini, üzerine çok şey söylemek isterim ama okuyup görmeniz adına kendimi tutuyorum. Tüm zamanların en beğendiğim kitap karakterleri arasında yerini aldı Carrie. Asla unutulmayacak. Ve oradaki insanlar da asla onu unutamayacak!
Okurken her sayfada düşündüm, “Bu kitaptan ne film olur ama!” diye. Nitekim olmuş da, henüz izleme fırsatı bulamadım ama her zaman “önce kitap” diyenlerdenim. Carrie: Günah Tohumu filmmodu17.com/carrie-hd-turkc... Kitabın arkasından duygularımı tek bir cümleyle ifade edecek olursam, “İçimin yağları eridi,” diyebilirim. Bakalım filmi hangi duyguları uyandıracak.
Göz, yazarın ilk kitabı. Henüz kalemiyle tanışmadıysanız ilk kitabıyla “merhaba!” diyebilirsiniz! Çok sıcak bir yanıt alamayacaksınız ama bağımlılık yapacak!
·
2.367 görüntüleme
İçim sızlayarak okudum incelemeni. Yine ne güzel yazmışsın emeğine sağlık. Bugün öyle doluyken bu aile dramı, travması adı her ne ise; izleri derin izleri acıtıyor, durup durup bunu kanatanlarımız da var çok şükür. Kime,neye kızacaksın; anneciğin bildiğini öğretiyor, baban doğru bildiğinin peşinde ömrünü vermiş, sen yaralı bir kuş çırpınıp duruyorsun, yıllar sonra öğreniyorsun ki hep imrendiğin uçuyor sandığın kuşun da çok yaptığı çırpınmakmış. Kendine kızıyorsun kimsen yok kızacak, kaldığın yer gitmek istediğin yerle aynı, olmak istediğin yere artık kendini ait hissetmiyorsun, gel diyen çiçeklerini dök de gel diyor, kal diyen çiçeklerine kıyamayışını kullanıyor…
İki ucu …lu değnek.
Anneciğim de yanıldı, babacığım da yanıldı ben de yanılıyorum sık sık. Ve biz severiz Ali Lidar’ı onun:
“Bu yeryüzü bu gökyüzü iyi güzel amenna
Her işte bir hayır var doğru bunları geçmeyelim
Ama bıktım artık şerden hayır damıtmaktan…” dizelerinde buluyorum kendimi her düşüşümde. Keşke coğrafya kaderi olmasaydı kadının…
Nitelikli katkın için teşekkür ediyorum Piraye...
1 sonraki yanıtı göster
Ahh anneler ve kızları, kendi toplumumuz adına okuyarak gelecek nesillere daha güzel hayatlar bırakmayı ümit ediyorum.. Kaleminize sağlık☺ çok güzeldi. Okumaya cesaret edemediğim bir yazardı. Ekliyorum listeme hemen👍
Hocam Stephen King romanları korku anlamında uç mu? Ben beceremiyorum hala korku okumayı. Değer der misiniz?
Farklı korkulara dokunuyor diyebilirim, bu mesela psikoloji yoran bir eserdi, Hayvan Mezarlığı ölümü daha farklı ele alıyordu. Kuşkusuz değer.
2 sonraki yanıtı göster
Bu kitap bende çok merak ediyorum😊
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.