Gönderi

Yüz (BYT, sf. 62/63)
(...) Yüzün ki korkular verir bana ne zaman yüzümü tutsam yüzüne. Ben ki ölüme hiç eğilmedim, hiç girmedi sözlüğüme Belki sokağa ilk çıkan bir çocuktur ölüm Belki senin bazan topuz yaptığın saçın Bir yaban çiçeği ya da daha ilk geliyordur dünyaya Bir demek maydanozu koparıp bırakmak belki de. Dedim ya hiç bilmiyorum arabı belki de benim sık sık çıkarıp baktığım bir fotoğrafın Bıyıkları hep yüzüne düşen bir adama çektirdiğim Bir suya bakarken Bir suya Duru mu duru ve daha sessiz ölümün kendinden. Ben ki seninle aştım yaşları Koydum çağıma adımı. Bir burukluğu yüzün gibi. Ilhan Berk
·
1 görüntüleme
Ahmettt