Ümmü Habibe Validemiz'in kocası, Efendimiz'in (sallAllahu aleyhi ve sellem) halasının oğlu Ubeydullah ibn-i Cahş idi. Uhud şehidi Abdullah ibn-i Cahş'ın ve semalarda nikahı kıyılan annemiz Hz. Zeynep'in de kardeşi oluyordu. Hz. Mus'ab ile evlenen Hamne'de onun diğer kardeşi oluyordu. ilk müslümanlardandı; eğer bu konumunu koruyabilmiş olsaydı onu biz, "sabıkun-u evvelün" olarak Kur'an'ın bayraklaştırdığı isimler arasında görecektik. Aynı zamanda konumu gereği itibar gören bir yere sahipti. Onun için, geleceğin Mekke'sinde idareye talip iki insandan birisi olan Ebu Sufyan onu kızıyla evlendirmişti. Ancak Ebu Sufyan'ın damadı da olsa o günün Mekke'sinde bir insanın Müslüman olması, başlı başına bir kabus haline getirilmişti. Diğer arkadaşları gibi o da ailesini alıp dinini daha iyi yaşayabilmek için Habeşistan'a hicret etti.
Ancak Habeşistan hicreti üç beş günlük bir hicret değildi; tam on altı yıl sürdü!
Bu süre içinde Ubeydullah ibn-i Cahş'ın iki zaafı ortaya çıktı; öncelikle Mekke ile irtibatını kesti, gelen haberlere karşı kendi dünyasına kapandı ve Kur'an ile Efendimiz (sallAllahu aleyhi ve sellem) gibi en dinamik beslenme kaynaklarından koptu. Ardından, oradaki arkadaşlarıyla da selam
sabahı kesti ve yalnız yaşamaya başladı. Efendimiz'in (sallAllahu ve sellem) açık beyanlarına göre yalnız yaşayanın arkadaşı şeytan idi ve bu yalnızlık onu, nefis ve şeytanın kollarına teslim etti.
Uzaklaşma yavaş yavaş olduğu içinde hiç fark edemedi ve günün birinde uçurumun kenarından kaydı gitti; on altı yıl önce dinini daha rahat yaşamak için geldiği Habeşistan'daki kültür ona daha cazip gelmeye başlamıştı. Daha doğrusu beslenmede boşluk meydana gelince o başka şeylerle dolmuş ve Ubeydulah ibn-i Cahş'ı başka sahillere atmıştı. Hanımı Ümmü Habibe'ye de baskı yaptı; ancak o, dik durmasını bilen bir kadındı. Beslenmesi tam ve arkadaşları arasındaki duruşu da yerli yerindeydi. Sonuçta ne yazık ki Ubeydullah ibn- i Cahş, dinini daha rahat yaşamak için hicret ettiği Habeşistan'da Hristiyan olarak vafat etti.