Gözlerinden iki damla yaş süzüldü,yanaklarından yere düşerken buz tuttu ve inci taneleri gibi peş peşe indi karların üzerine.
Bu gözyaşlarının düştüğü yerden iki kardelen cıktı;biri beyaz biri kırmızıydı.Gözyaşının biri sol yanağında kana bulanmıştı, o nedenle ondan kıpkırmızı bir kardelen...Gôzyaşının diğeri sağ yanağında kana bulanmamıştı, o nedenle ondan da bembeyaz bir kardelen çıktı.
Kardelenler üşüyor, tir tir titriyor, yeşil yaprakları rüzgarda sallanıyordu.Tül gibi ince,hafif,narin yapılarıyla bu karda kışta neden acele etmişler neden baharı beklememişlerdi?
"Neden bahar güneşini beklemediniz ?" diye sordu İbo."Neden acele edip kış ortasında geldiniz?"
"Biz öncü olarak gönderildik."dedi kırmızı kardelen ."Buzların çözündüğünü,karların eridiğini ve güneşin ısındığını arkadaşlarımıza müjdelemek için görevlendirildik."
"Ama soğuğa nasıl dayanacaksınız?Donarsınız bu dağ ayazında!..Buz tutarsınız!ölür gidersiniz şu genç yaşınızda."
"Biz olürüz belki ama arkadaşlarımızı kurtarmış oluruz. Biz bu görevi yapmazsak arkadaşlarımız ne zaman geleceklerini bilemezler. Karda kışta gelmeye kalkışıp ölürler soğuktan."
"Kendinizi onlara mı adadınız?"
"Evet! Biz kendimizi çiçek halkını kurtuluşuna adadık."
"Peki sen?"diye sordu kırmızı kardelen İbo'ya
"Sen,neden karda kışta burdasın? Üstelik yaralısın da...
"Bende öncü olarak gönderildim" dedi İbo."Bende kendi halkıma buzlar8n çözüldüğünü,karların erdiğini ve güneşin ısındığını haber vermek için gönderildim."
"Sen de mi bizim gibi kendini halkına adadın."
"Evet! Bende tıpkı sizin gibi kendimi halkıma adadım!..."
Sayfa 170 - Ozan yayınclıkKitabı okudu
··
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.