Gönderi

Ah, keşke aynı bir taş ya da bir bitki gibi var olduğumuzun bilincinde olmadan yaşasak! Kendi adımızı bile hatırlamasak! Şurada çimenlerin üzerine uzanıp ellerimizi ensemizde birleştirsek ve bembeyaz bulutların güneş doldurdukları yelkenleriyle masmavi gökyüzünde süzülüşlerini izlesek; tepelerde esen rüzgarın, ormandaki kestane ağaçlarının arasından geçerken çıkardığı gür uğultuları duysak.
Sayfa 56 - Aylak Adam YayınlarıKitabı okudu
··
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.