HÂTIRÂ
Hicranla sönen demleri yâd ettiren âhın, (2)
Rûhumda yanar hasreti hâlâ o sabâhın!..
Ben; sende açan, bir çiçek olsam ne olurdu?..
En tatlı ve en hisli şiirler duyulurdu!..
Bilsen, ne tehassüsle açar sende çiçekler,
Hayran sana rûhum gibi, göklerde felekler!..
Baştanbaşa yandıkça, tecellîlere dalsam,
(Ömrüm sana kurban!..) diyerek bir nefes alsam!..
Kalbinde alevler yanan elbetde avunmaz;
Hercâi gönüller gibi: daldan dala konmaz!..
(2) FA'LÜN FEİLÂTÜN FEİLÂTÜN FEİLÂTÜN
Sayfa 89Kitabı okudu
··
72 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.