Gönderi

Sanki bütün dünya, bütün yaşam durmuştu. Ortalık çın çın ötüyordu sessizlikten. Bir arı bile vızıldamıyordu. Sanki her şey tükenmiş bitmişti. Başka zamanlarda, böyle sessizliklerde hiç olmazsa şu tepedeki dağ, kale uğuldar, soluklanırdı. Dal bile susmuş, yok olmuştu.
·
12 görüntüleme
Elif Koç