Aşkta Kaldık 1.
(Sevgi Apt. sakinleri gece uykusuna yatmışlardır. Ferit ve Berna ikisi de aynı saatte apt. girerler. Asansörü beklemektedirler... )
Ferit - İyi akşamlar.
Berna - Teşekkür ederim.
(Asansör gelmiştir. Ferit şık bir hareketle asansörün kapısını açar. Berna hanıma buyurun gibisinden jest yapar. Ferit dokuza ve aynı şekilde iki numaraya basar. Berna sinirlenmiştir bu harekete... Asansör hareket ederken, aynı sertlikte durur. Asansör bozulmuştur...)
Berna - Ne oldu şimdi?
Ferit - Bende anlamadım. (Numaralara basar, fakat etki etmez. Kapıyı ittirmeye çalışır nafile...) Sanırım asansörde kaldık.
Berna - Hay aksi bi bu eksikti... (Kapıya vurur.) Yardım edin. Kimse yok mu?
Ferit - Bence hiç uğraşmayın boşuna, kimse duymaz sanırım. Hepsi ölü gibi uyuyorlardır. (Ferit yine numaralara basmaya çalışır.)
Berna - Ne yapıyorsunuz siz ya?
Ferit - Efendim?
Berna - Dakka başı buraya uzanıyorsunuz, uzak durun lütfen.
Ferit - Yanlış anladınız, ben sadece çalışıyor mu diye kontrol ediyordum.
Berna - Çalışmıyor işte of ya. Yarın çok önemli bir toplantım var olacak iş miydi bu.
Ferit - (Asansörün üstünü inceler.) Buralarda bir yerde acil çıkışı olmalı bunun.
Berna - Nasıl yani?
Ferit - Aksiyon filmlerinde olur ya hani, ittirirsin açılır yukarı doğru sonra asansör boşluğunda yukarı doğru tırmanırsın.
Berna - Ya ben tırmanamam yukarı doğru.
Ferit - Merak etmeyin ben tırmanırım, sonra çalıştırırım yukarıdan. Bir saniye uzanamıyorum ama siz şöyle ellerinizi birleştirin, ben ayağımı basmam gerek. Belki o şekilde uzanabilirim.
Berna - Olmaz ellerim kirlenir, ayakkabılarınızı çıkarın öyle.
Ferit - Peki (Ayakkabılarını çıkarır.)
Berna - Bir saniye, ben nasıl taşırım seni ya.
Ferit - O zaman...
Berna - Tabi ya neden düşünemedim ki, (Çantasını kurcalar. Telefonunu çıkarır.) telefondan arayıp yardım isteyebiliriz. (Şarjı bitmiştir.) Of olacak iş değil, şarjı bitmiş! Sizinkinde var mı?
Ferit - Bakıyorum hemen (Telefonunu çıkarır, gülümseyerek.) şarjı full. (Telefondan arama yapmayı dener.)
Berna - Çok şükür.
Ferit - Off çekmiyor.
Berna - Şimdi n’apıcaz?
Ferit - Tek seçeneğimiz yukarısını denemek.
Berna - Ama ben sizi taşıyamam ki?
Ferit - O zaman siz çıkın.
Berna - Ama altımda etek var.
Ferit - Bakın Berna hanım... Bu durumda sizin altınıza bakacak adam değilim ben.
Berna - Pardon, adımı nerden biliyorsunuz?
Ferit - Aynı apartmanda yaşıyoruz, apartman toplantılarına gelmeyen tek kişi sizsiniz. Oradan olabilir mi acaba?
Berna - Bunları konuşmanın hiç sırası değil bence, bir an önce buradan kurtulmak istiyorum.
Ferit - O zaman izin verin ben çıkayım ya da buyurun siz deneyin.
Berna - Ben denerim.
Ferit - Ayakkabılarınızı çıkarır mısınız? Malum, ellerim kirlenebilir. Temiz bir adamım hattı zatında.
Berna - (Ayakkabılarını çıkarır.) Şimdi ne yapıcam.
Ferit - Bakın ellerimi böyle tuttum, siz ayağınızı koyun. Tamam... Hadi çıkın şimdi yukarı.
Berna - Tamam, çıktım.
Ferit - Kapağı zorlayın yukarıya doğru.
Berna - Kıpırdamıyor.
Ferit - Biraz daha yüklenin.
Berna - Of olmuyor!
Ferit - İnin isterseniz bir de ben deneyim. Benim yaptığım gibi yapın ellerinizi.
Berna - Fazla yüklenmeyin ama
Ferit - Tamam merak etmeyin. (Ferit dener. Berna oldukça zorlanır.)
Berna - Tutamıcam galiba.
Ferit - Daha yeni çıktım sabredin. (Ferit yukarısını zorlar.) Olmuyor.
(Berna daha fazla dayanamaz. Ellerini çeker. Ferit aniden yere düşer.)
Berna - Çok özür dilerim.
Ferit - Bırakıyorum deseydiniz iyiydi.
Berna - Tutamıcam demiştim.
Ferit - Her neyse yukarısı açılmıyor. Başka bir şey de gelmiyor aklıma. (Cebinden sigara çıkarır. Berna tip tip bakar. Ferit paketini uzatır Bernaya) İster misiniz?
Berna - Ben sigara içmiyorum.
Ferit - Peki. (Sigarasını yakmaya yeltenir.)
Berna - Sigara içmeyeceksin herhalde?
Ferit - Nasıl?
Berna - Rahatsız oluyorum da.
Ferit - Peki anladım. (Sigarasını yerine koyar sinirli bir şekilde.)
(İkisi de ayakkabılarını giyer.)
Berna - Kimse yok mu? Yardım edin lütfen!
Ferit - Boşuna uğraşıyorsun bence, top patlasa kalkmaz bu apartman.
Berna - Ne kadar rahatsın ya?
Ferit - Rahatlık değil hanımefendi, çaremiz yok mecburen bekleyeceğiz. Merak etmeyin, bu durumdan keyif alıyor değilim yani.
Berna - Saat kaç?
Ferit - (Saatine bakar.) Bir buçuk.
Berna - Sabah olmasına çok var ya of! Şuradan bir çıkayım, yöneticiye sorarım ben bunu.
Ferit - Buyurun dinliyorum, Berna hanım şikayetiniz nedir?
Berna - Yönetici sen misin?
Ferit - Evet.
Berna - Ne rezilliktir bu ya? Böyle apartman mı yönetilir. Asansör’ün haline bak!
Ferit - Kusura bakmayın ama teknik hatalar her yerde olur... Belki de sizin şansızlığınıza denk geldikte bu durumda kaldık.
Berna - Laflarınıza dikkat edin lütfen. Asıl sizin şansızlığınızdır o!
Ferit - Asıl siz bence laflarınıza dikkat edin. Sizin karşınızda bir çocuk yok! İki dakikadır yemediğim laf kalmadı, yeter artık! Sanki asansörü ben bozdum.
Berna - Ben laflarıma dikkat ediyorum beyefendi. Yönetici sizsiniz! Doğal olarak bu durumdan da sorumlu kişi siz oluyorsunuz!
Ferit - Madem rahatsız oluyorsunuz Berna hanım, buyurun yönetici siz olun. Haa olurda es kaza toplantılara gelme lütfunda bulunursanız.
Berna - Ben çalışıyorum. İşlerimden dolayı başımı kaldıracak zamanım yok!
Ferit - Siz çalışıyorsunuz da biz n’apıyoruz? Apartman sakinleriyle toplanıp uzun eşek oynamıyoruz herhalde!
Berna - Bana bağırmayın!
Ferit - Asıl siz bana bağırmayın!
Berna - Bir bayanla konuşuyorsunuz!
Ferit - Sizde bir beyefendiyle konuşuyorsunuz!
Berna - Beymiş aman gördük beyi!
Ferit - Sizi de gördük maşallah dil pabuç kadar!
Berna - Hiç sizinle münakaşaya girecek halde değilim kusura bakmayın.
Ferit - Bu girmemiş haliniz mi? Tebrik ederim gerçekten.
Berna - Bu saatten sonra sizin seviyenize inmem! Lütfen, benimle muhatap olmayın.
Ferit - Benim seviyeme inilmez zaten, çıkılır. Sizin de oraya ulaşmanız mümkün değil. Bence de artık konuşmaya gerek yok!
(Asansör tekrar çalışır.)
Berna - Çok şükür çalıştı! (Dokuza basar.)
Ferit - (İkiye basacağı sırada, asansör üçe geçmiştir bile.) Hey Allahım! Ne kadar bencilsin ya?
Berna - Anlamadım?
Ferit - İkiye bassan, ölür müydün? Senin yüzünden kaçırdım!
Berna - Şimdi bende senin yüzünden keçileri kaçıracağım!
(Asansör yine bozulur.)
Ferit - Al işte!
Berna - Of ya!
(Ferit ve Berna yere çöker. Derin bir sessizlik oluşur.)
Berna - En son, ne zaman çalışmıştı asansör?
Ferit - Sanırım yarım saat önce.
Berna - Yarım saat boyunca böyle, sessiz sakin bekliyor muyuz yani?
Ferit - Evet.
Berna - Şey bu arada, çok özür dilerim.
Ferit - Asıl ben özür dilerim, kabalık ettim.
Berna - Yok bence, ben çok çirkinleştim.
Ferit - Tam tersi, ben iyice hayvanlaştım.
Berna - Ben resmen küstahlaştım.
Ferit - Daha neler ben hanzoya bağladım.
Berna - (Gülümseyerek.) Tamam ikimizde suçluyuz.
Ferit - (Gülümseyerek.) En çok bende olmak üzere, kabul ediyorum.
Berna - Tek mi yaşıyorsun?
Ferit - Evet.
Berna - Hiç evlenmedin mi yani?
Ferit - Boşandık.
Berna - Neden?
Ferit - Boş anlarmış onu anladık.
Berna - Anladım.
Ferit - Ya sen?
Berna - Baya karışık.
Ferit - (Gülümseyerek.) Vaktimiz bol... Tabi eğer anlatmak istersen Berna hanım?
Berna - Bana Berna hanım demene gerek yok.
Ferit - (Gülümseyerek.) Peki Berna.
Berna - Yok onu demek istemedim, benim adım Berna değil.
Ferit - Anlamadım?
Berna - Aslında benim adım...
Ferit - Evet?
Afet - Afet
Ferit - Afet? (Gülümseyerek.) Eski karımın ismi ama o, sizin kadar Afet değildi. Peki, neden ismini gizliyorsun?
Afet – (Söylemek ister ama vazgeçer. ) Öyle olması gerektiği için.
Ferit - Anlamadım?
Afet - Bunun nedenini sana anlatamam.
Ferit - Peki... Gerçek ismini neden söyledin?
Afet - Bilmiyorum. (Ses duyulur.) Sesi duydun mu?
Ferit - Evet.
Afet - (Ayaklanırlar. Asansörün kapısına vurarak.) Burdayız... Yardım edin lütfen!
Ferit - Sanırım ses oradan gelmiyor.
Afet - Ney?
Ferit - Yukarıdan geliyor.
Afet - Yukarıda kim olabilir ki?
Ferit - Fare galiba (Kırdığı potun farkına varır.)
Afet - Aay!! (Çığlıkları basar ve panikle Ferit’in kucağına atar kendisini, yüzünü kapatır.)
Ferit - Vallah daha dün ilaçlattım burayı. İnan benim suçum yok Afet.
Afet - Nerde hala tepemizde mi? Tek mi, çift mi?
Ferit - (Durumdan hoşlanmıştır.) Sanırım tek değil, ses tekmiş gibi gelmiyor çünkü ve tam olarak şu an üstümüzde.
Afet - (Korkusundan daha çok sarılır.) Bir şeyler yap Ferit lütfen!
Ferit - Merak etme sen. Tekrar çıkmayı deneyim mi? Yakalarım, öldürürüm onu (Kırdığı potu düzeltir.) pardon onları!
Afet - Olmaz, ısırırlar sonra seni.
Ferit - Dur o zaman. Tavana vurayım birkaç kere, kaçarlar belki.
Afet - Olmaz, bırakma beni.
Ferit - Tamam canım merak etme sen, bırakmam seni yanındayım.
Afet - Gittiler mi sence?
Ferit - Bir saniye, hemen konsantre olup anlarım şimdi. (Sesler kaybolmuştur farkına varır. Bu duruma üzülüp aklına fikir gelir. Boşta olan eliyle asansörün yan duvarından ses çıkarır.) Bu sefer çok kalabalık geliyor. Sesleri duydun mu?
Afet - Evet! (Sinirden ağlamaya başlar.) N’apıcaz şimdi!
Ferit - Sen hiç üzülme! Şimdi mantıklı düşünerek hemen bir çözüm bulurum ben.
Afet - Lütfen Ferit! Ölmek üzereyim korkudan! Yalvarırım yardım et!
Ferit - Buldum! Dedem, küçükken beni farelerden kurtarmıştı. Farelerin korktuğu büyülü bir söz varmış. Onu söylemişti ve hepsi gitmişti. Ona da dedesinin dedesi söylemiş.
Afet - Ne o? Lütfen söyle hemen!
Ferit - Söylüyorum... Fareleros desiktiros!
Afet - Gittiler mi?
Ferit - (Fısıltıyla konuşur.) Söz bitmeden gitmezler.
Afet - Tamam
Ferit - Sizinos sıçanoz, deportivos bir barcelonos sıfır vaatanios milletioz geçmişoz. (Fare sesi çıkarmaya çalışır ağzıyla.)
Afet - (Korkudan titremeye başlar, ağlamaklı devam eder.) Bu ses neyin sesi?
Ferit - (Fısıldayarak.) Şimdi gitmelerini söyledim, yarın onlara yemek vericez dedim. Kızı ver öyle gideriz diyorlar.
Afet - (İyice sarılır.) Ya dalga mı geçiyorsun sen?
Ferit - Fareler dalga geçmezler! (Tekrar fare sesi çıkarır. Bir yandan eliyle aynı duvardan yine ses çıkarır.) Gittiler.
Afet - Of çok şükür! Kalbim yerinden çıkıyordu. Ömrümden ömür gitti bu akşam ya! (Ferit’in kucağında olduğunu anlar ve iner.) Çok özür dilerim, istemsiz bir şekilde atladım. Korkudan ne yapacağımı bilemedim.
Ferit - (Gülümseyerek.) Ne demek vazifemiz.
(Asansör çalışır.)
Afet - Nihayet çalıştı!
(Ferit’in bulunduğu kata gelmiştir asansör.)
Ferit - (Gülümser.) Çifte zafer bu olsa gerek ve ben bu durakta iniyorum.
Afet - Her şey için çok teşekkür ederim ve olanlar içinde gerçekten özür dilerim.
Ferit - Asıl ben size çok teşekkür ederim. Sizinle tanıştığıma çok memnun oldum.
Afet - Bende çok memnun oldum.
Ferit - İyi akşamlar.
Afet - İyi akşamlar.
(Asansörün kapısını açar. Sağ tarafta, daire ikinin kapısı bulunmaktadır. Asansörden çıkıp Afete el sallayarak, kapıyı kapatır. Yüzündeki tatlı gülümsemeyle evinin kapısını açar. Asansör yukarıya doğru çıkar. Afet düşüncelidir ve yüzünde tatlı bir gülümseme vardır. )
(Asansör tekrar durur.)
Afet - (Nefesinin bittiği yere kadar.) Feeeriiiitt!
Ferit - (Tam eve gireceği sırada, sesi duyup yukarı bakar.) Afet? Afet!
Afet - Yardım et Ferit!
Ferit - (Hayali merdivenlerden yukarı doğru çıkar.) Burada mısın Afet?
Afet - Evet, evet? Korkudan altıma işeyebilirim Ferit!
Ferit - Ne?
Afet - Ne? Ne! Korkudan ne dediğimi biliyor muyum? Kurtar beni lütfen!
Ferit - Tamam canım merak etme, derin derin nefes al şimdi.
Afet - Tamam
Ferit - Bekle şimdi beni, hemen eve gidip, aletleri alıp geliyorum.
Afet - Bırakma beni lütfen Ferit!
Ferit - Başka türlü nasıl yaparız ki? Ana (Telefonunu çıkarır. Bir numarayı arar.) Afet telefon çalıyor şimdi kapıcıyı çağırıyorum, merak etme sen. Aç lan Şeref, aç lan!
Afet - Ferit!
Ferit - Korkma canım buradayım. Sen şimdi, başka şeyler düşün.
Afet - Nasıl?
Ferit - Sanki asansörde kalmamışsın gibi. Ne bileyim... Mesela arabada tutsak kalmış gibi.
Afet - Ferit aynı şey!
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.