Bu kitapla tanışma hikayem biraz farklı. Bursa'da bir kitabevinde kitapların arasında gezinirken, edebiyat gruplarından hatırımda kalan bir yazar o sıra aklıma düştü; Murathan Mungan. Kitap isimlerine göz gezdirirken gayriihtiyari "İskambil Destesi"ni elime aldım. İlk sayfasını açtığımda ise güzel bir notla karşılaştım: "Sana kitap hediye edeni unutma. Sana kitap okuyanı hiç unutma! " yazıyordu. Çok şaşırdım. İlk defa kitabın arasında, biri tarafından yazılıp bırakılmış bir not görüyordum. Gülümsedim. Ve hemen aldım o kitabı. Kim bilir kim yazdı o notu oraya. Bilmek isterdim doğrusu. :) İşte böyle. Gelelim kitabın içeriğine. İskambil Destesi kısa öykülerden oluşan bir kitap. Öykülerde, olaylardan ziyade duygular ön planda. Yazarın edebi dilini bu 'hissiyatı yoğun' satırlarda görmek mümkün. Kitapta altı çizili satırlar bırakmayı sevdiğimden, yazarın kullandığı edebi dili sevdim. İşte o satırlardan; "Ancak yalnızlıkları birbirine benzeyen insanlar uzun yolda birbirlerini kaybetmiyorlar" Gelelim kitabın pek de katılmadığım kısmına. "Bantlar" adında bir hikaye yer alıyor kitapta. Bu hikayede yazarın eşcinsellik üzerine düşüncesi, karakterler üzerinden aktarılıyor. Eşcinsellerin ötekileştirilmesinden yakınılıyor. Buraya kadar tamam, katılıyorum. Fakat doğru bulmadığım; yazarın eşcinselliği, yani insanın fıtratına aykırı olan, insana psikolojik ve toplumsal zararı olan bu durumu 'normalleştirmemizi' istemesi ve beklemesi. Dahası bu durumu (eşcinselliği) yanlış bulan insanları da 'ilkel' olarak nitelendirmesi. İşte yazar burada kendini ele veriyor. Fikrimce asıl yobazlık işte burada başlıyor. Sadece ve sadece onların 'doğrularını' konuşabilen insanlar onların nezdinde çağdaş(!) olabiliyor çünkü. Bununla birlikte her ne kadar fikir yapısına katılmasam da yazarın kalemini sevdim. Başka kitaplarını da okuma listeme dahil edebilirim.

İskambil DestesiMurathan Mungan · Metis Yayıncılık · 201484 okunma

··

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Beyza Özcan