Ben Aziz Mahmud Hüdaî Efendi’yi, Sultan Ahmed Camiinin temelleri arasında tahayyül ediyorum. Zaman zaman benim için oradan çıkar ve hiç bir hikmetin teselli edemeyeceği bir hüzünle o çok sevdiğim beyitini tekrarlar:
Günler gelip geçmekteler,
Kuşlar gibi uçmaktalar.
Sayfa 48Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.