Namık Kemal'in sürgünden sürgüne gönderilmesine, hayatının zindanlarda geçmesine üzülen yakın dostları "Artık yazmasan... Yazmaya biraz ara versen... Yoksa sürgünlerde öleceksin" diye uyarmak isteyince Namık Kemal hiç duraksamadan şu cevabı verir:
"O zaman kalemimi yurdu için şehit düşmüş bir sancaktarın başucuna dikilecek bayrak gibi, mezarımın başına dikersiniz... Kalemim mezar taşım olur!".