Gönderi

Ne kadar olduğunu bilmediği bir süre boyunca çaldı. Kendini kaybetmekten hoşlandığı kısıtlı sayıdaki anın hakkını, müziğin içinde tam anlamıyla kaybolarak veriyordu. “Çalışını özlemişim.” Beatrice anında çalmayı kesip sesin geldiği yöne baktı. Kapının açıldığını duymadığına inanamıyordu. “Rahatsız mı ettim?” Carter omzunu kapı pervasına yaslamış, ellerini ceplerine sokmuş ve bir bacağını diğerinin önüne koymuştu. Sanki etkileyici görünmek için özellikle bu pozisyonu almıştı ama Beatrice onun böyle bir çabaya girmeyeceğini biliyordu. Etkileyici görünmek sahip olduğu lütuflardan sadece biriydi. Ve rahatsızlık verdiğinden endişelenen bir adam gibi de görünmüyordu.
Sayfa 54 - Yabancı YayınlarıKitabı okudu
··
11 görüntüleme
Mustafa Alımcı