Mikail GÜL: Cesedime yakışacak sekilde giyiniyorum epeydir ayıplarlar çünkü insan asıl ölürken yakışıklı görünmeli bir yeri nasıl terkedersen öyle hatırlanırsın nasıl hatırlanıyorsan öyle yaşamış sayarlar yamulmus bir çivi gibi bir şeyler bir yerlerde tutunsun diye eğiliyorum...

Cesedime yakışacak sekilde giyiniyorum epeydir ayıplarlar çünkü insan asıl ölürken yakışıklı görünmeli bir yeri nasıl terkedersen öyle hatırlanırsın nasıl hatırlanıyorsan öyle yaşamış sayarlar yamulmus bir çivi gibi bir şeyler bir yerlerde tutunsun diye eğiliyorum tanrıyla konuştum geçen amacının dışında kullanmasınlar beni geriliyorum haykırmak istediğim dillerde susuyor yaşamak istediğim yerlerde ölüyorum kendimi suçluyorum eski bir alışkanlıkla insan öyle kolay çıkamıyor bir kez umutla girdiği kapıdan afili acılar çekiyorum, afili sancılar parmakla gösteriyorlar beni uzaktayken güzel bir manzara bedenim yakınlaşınca üzerine basılmış bir salyangoz kadar çirkinim nefes alamadığım yerleri gösteriyorlar yaşa diye ne garip insanoğlu ölmeden önce derin bir nefes almak için, soluksuz çalışıyor ömür boyu yirmi üç gün oldu ölüme benzer bir şeyler fısıldıyorlar duvarların ardından anladığım bir dil değil bu bilmediğim lisanlarda yakıyorlar ağıtlarımı coğrafi haritalarda elimle gösteremeyeceğim yerlere dökülüyor içim belki niyagara belki nil nehri neredeyim, emin değilim kaybetmekten korktuğum bir şeylerin salası okunuyor zamansız cami avlularında uyanıyorum rüyalardan soluk soluğa çocuklar taşlıyor pencerelerimi, kırılmıyorum bir kadın geçerken yanımdan, kendi silüetini görüyor bedenimde kaşları çatılıyor, paramparça oluyorum kanıyorum kanıyorum kanıyorum kağıtlara dökülüyorum geçer diyorlar kanıyorum geçmiyor... tren rayları geciyor zihnimden yolculuklar geçiyor düşüyorum uçmak sayıyorlar bunu normaldir, uçmanın bedeli yerle bir olmak diyorlar ulan düşüyorum diyemiyorum korkularımı kontrol edemiyorum bazen değil kontrolden çıkıyorum direksiyonu çevirecek gücüm de var yoldan çıkmak hoşuma gidiyor yalan değil bir kadını öpüyorum boynundan bir kadını daha öpüyorum çıkmak istemiyorum koynundan birinin karanlığım bir kadınla olmak aydınlanmaya yetmiyor - bu dediğim yalan da olabilir bir yanlış üç doğruyu götürüyor hiçbir şey kuralına uygun değil buralarda ve ölüler çürümeden gömülmüyor

7 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mikail GÜL