Romanlaştırılmış kişisel gelişim kitabı öbeği bana Cibran’ın Ermiş kitabını hatırlattı doğrusu. Belki de bu kitap onun bir üst seviyesidir.
İncelemen emek kokuyor, dikkatini biraz veren okurlar bu yazıda Kıvılcım’a dair otobiyografik ögeleri keşfedebilir diye düşünüyorum. Sadece kitapla ilgili görünen alıntıların kendi hayatında da tezahür ettiğini belirtmişsin mesela, ne güzel.
Paris ve Fransız penceresi olayını da senle birlikte en iyi hayal edebilenlerden biri de benim sanırım. O Barok üsluptaki şehir planlamasının düzeni, ışınsal akstaki caddeler ve ızgara planlaması, o bahsettiğin binaların köşe pahlarının verdiği mimari zevk, anlayamazsınız... :) bahsettiğin mekanlar hakkında sanki Paris’e gitmiş birinden daha hâkim olarak konuşabilmen de hep şaşırtıcı bulduğum yönlerinden.
İncelemen için kalemine, emeğine sağlık ve tabii ki de daha çok piyano.