Kitap farklı bir dille yazılmış. Cümleler net. Acaba yazar burada ne demek istemiş diye düşünmüyorsunuz. Olay olduğu gibi anlatılıyor. Bu sebeple çok kolay ilerliyor. Kitapta bir kadının istemediği halde sorumsuz kocasına yıllarca ne zorluklarla katlandığı anlatılıyor. Yaşanmış bir hayat hikayesi.
Neden kadınlar istemedikleri halde evliliklerini devam ettirir. Bunları bu evliliğe mahkum eden nedir. Neden bu kitaptaki İkbal 25 yıl kendini çıkmazda hisseder.
Erkek egemenliğinin fazlaca hüküm sürdüğü bu ülkede İkbal gibi nice kadınlar vardır. Yakın çevremizde hatta ailemizde de böyle kadınlara rastlamak mümkündür. Yok diyorsanız eğer o kadınlar bunu gizlemeyi iyi başarıyor.
Birinci unsur babalar; genç kızına öğütlediği en önemli şeydir. Gelinliğinle çıkıyorsun kefeninle girersin bu eve.
Ardından anneler; ailede hiç boşanan yok. Aklından bile geçirme der. Öyle ya konu komşunun yüzüne nasıl bakacaktır. Falancının kızı boşandı derler. Ailenin yüzü yere düşer.
Sonra toplum baskısı; Dul kadın hafif kadındır. Kolayca elde edilebilir gözüyle bakılır.
Ve kadının boşanamama sebepleri ise; çocuk babasız büyüyemez, ailem arkamda durmaz, dul olmak zor.
Toplumumuzun belkide en büyük kanayan yarası bu durumdur. Erkek nasılsa benden boşanamaz diyerek kadının üstündeki her türlü hakkı kendinde görür.
Artık ülkemiz değişmeye başladı. Kızlarınızı okutun kampanyaları bugün meyvesini vermeye başladı. Artık kadınların ekonomik özgürlüklerini var ve istemediği evliliklere mahkum değiller.
Boşanma oranlarının artışı elbette iyi bir durum değildir. Çözüm boşanma yerine erkekleri eğitebilme olsa keşke. Eşine köle değilde insan gibi davranmayı öğrenebilse, saygı sevgi nedir bilse, şiddeti dayağı, hor görmeyi hayatından çıkartsa ülkemiz çok daha mutlu olacaktır. Tüm erkeklerin birer iyi eş ve baba olmaları dileğiyle.
