Şeyma Köse: Yıllar geçtikçe her kabustan beni uyandıracak birileri hep oldu. Önceleri annem, sonra kız kardeşim Yeliz, ev arkadaşım Kadriye, eşim Orhan.. Ama biliyordum ki, gün gelecek en derin uykumdan beni uyandıracak biri yanımda olmayacaktı. Kabuslarımı tek başına yaşayacak, tek başına ağlayacaktım. İlk defa mesai bitecekti o gün. Üstelik o gün mesaiye gidemedim diye müdürüm bile bana kızamayacaktı. Bir toprak yığınının altına atılıp çürümeye bırakılacaktım eski bir ağaç kökü gibi.

Yıllar geçtikçe her kabustan beni uyandıracak birileri hep oldu. Önceleri annem, sonra kız kardeşim Yeliz, ev arkadaşım Kadriye, eşim Orhan.. Ama biliyordum ki, gün gelecek en derin uykumdan beni uyandıracak biri yanımda olmayacaktı. Kabuslarımı tek başına yaşayacak, tek başına ağlayacaktım. İlk defa mesai bitecekti o gün. Üstelik o gün mesaiye gidemedim diye müdürüm bile bana kızamayacaktı. Bir toprak yığınının altına atılıp çürümeye bırakılacaktım eski bir ağaç kökü gibi.

Sayfa 33Kitabı okudu

Mor Sokak Sakinleri Serpil Tuncer

18 görüntüleme

Gönderi

Şeyma Köse