Ebu Ma'mel şöyle der; R.Adevviyye , Reyyah b. Kays'ı ailesinden küçük bir çocuğu öperken gördü. "Ey Reyyah , bu çocuğu seviyor musun ?" diye sordu. O da , "Evet" diye cevap verdi.
-"Kalbinde Allah’ın sevgisinden boş yer kalmadığını zannederdim." deyince Reyyah bir sayha vurdu ve baygın olarak olduğu yere düştü. Bir müddet sonra ayıldı. Terini silerek doğrulurken ;
-"Çocuklar hakkında kulların kalbine merhamet koyan Allah’ın zikri ne yücedir."