Yine ben, yine bir antoloji...
Daha önce yazdığım "Dünya Şiir Antolojisi" incelemesinde; antolojilerin, öznellik-nesnellik sebebiyle tartışmalara açık olduğunu belirtmiştim. Yılmaz Odabaşı da tam bu minvalde bir seçkiye imza atmış.
Bakıldığında antoloji hazırlayanlar kişisel olarak düşünsel ve edebi herhangi bir şey üretmezler. Üretileni aktarırlar. Fakat yine de bu aktarımdan kişisel çıkarımlar yapmak mümkündür ki, ancak bu çıkarımlar antolojileri tartışmalı hale getirebilir.
Antoloji hazırlayanların; bir ayrıştırma, seçme işine girdiklerinde, siyasi ve dini görüşlerinden sıyrılıp, merkeze şiiri yerleştirmeleri gerektiğini düşünüyorum. Bu bağlamda, Yılmaz Odabaşı seçkisi ile ilgili, daha önce okuduğum bir eleştiride; antolojide Necip Fazıl Kısakürek ve Cahit Zarifoğlu gibi şairlere yer verilmemesi bazı kesimler tarafından siyasal islamcı şairlere (o ne demekse) yer verilmediği iddiasıyla yanlış yorumlanmış. Elbette bu kişisel kanaatim. Bu arada şunu da belirtmeliyim ki; antolojide, Edip Cansever, Özdemir Asaf, Cemal Süreya gibi birçok büyük şaire de yer verilmemiş. Fakat bu durum Necip Fazıl ve Cahit Zarifoğlu'nun eksikliğinden şikayet edenlerin hiç de gözüne batmamış. Hatta bahsi bile geçmemiş. Peki neden??? Buradan anlıyoruz ki; amaç, üzüm yemek değil, bağcıyı dövmek. Çünkü, antolojilerin amacı aynı zamanda bir eksiği de gidermektir. Bahsi geçen şairler birçok farklı antolojide yeterince yer almışken bu antolojide yer almaması isabet olmuş.
Yılmaz Odabaşı, 70'lerle birlikte hepimizin aşina olduğu birçok şairin yanı sıra, çok bilmediğimiz, kıyıda köşede kalmış şairlere de yer vererek geniş bir seçki hazırlamış.
Son Çeyrek Yüzyıl Şiir Antolojisinin; daha önce şiir okumayıp da şiir okumak isteyen, fakat nereden başlayacağını bilmeyenler için güzel bir başlangıç noktası, az çok şiir zevki oluşmuş okurların, gözden kaçmış birkaç şair ve şiir tanımaları için ise güzel bir seçenek olabileceğini düşünüyorum.
İyi kitaplar...
