ilk bölüm zenginligimiz sermayenın üretim için gerekli herşeyin belli bir sınıfın oldugundan bahseder ve bunlar tarafından gasp edıldigini ileri sürer .ayrıca gasp ettikleri şeyleri delice tüketip savurmaktan geri kalmadıklarına deginir. ve de herkes için gerekli olanları degil kendılerı için en fazla kazancı saglayacak şeyleri üretmeye zorladıklarını vurguluyor .Bundan hariç işçilerin yarattıkları degerleri ücretleriyle satın alamadıkları için endüstri kendıne pazar aramak zorunda kalır ve başka halkların sömürülen sınıflarına yönelir diyor kropotkin .yani günümüzde büyük firmaların ülkemizde ve başka ülkelerde şubeler açması pazar yaratması ürünlerini pazarlama girişimlerini bu öngörüyle anlayabiliriz.Bir diger deginilen şeyde egemen sınıfların ayrıcalıklarını koruyabilmesi için yargıclar savcılar gardıyanlar ordusunu gerektirdigini de söyler . bunu ise yalan, rüşvet ,talan ,vergi gibi akla gelebilcek her türden alçaklık olarak tanımlar . sermaye iktidar ve seckınlerının elındedır birbirlerinin çıkarlarını kormak zorundadırlar . Bu da bu sınıfların kendı cıkarları için emekçiyi işçiyi sömürmesi ezmesi anlamına gelir
Ey, biz ki her gün ıstırap çekenler, her gün aşağılananlar. Biz, bir araya geldiğimizde mahşer gibiyiz; ve hiç kimsenin gücü bize yetmeyecektir. Biz, diğer her şeyi içine alıp eritebilecek o dev okyanusuz. Ey şairler, ressamlar, heykeltraşlar, müzisyenler, bize katılın! Kalemini, fırçanı ve fikirlerini devrimin hizmetine sun! Halkın, ona zulmedenlere karşı onurlu mücadelesinde emeğinle gençliğimizin yüreğinde bir ateş yak...Ey, bilgi, ilim irfan sahibi olanlar, yetenek, beceri azim sahibi olanlar, eğer kişiliğinde bir nebze insaf varsa, gel, sen ve tüm dostların, gel ve birikimlerini, buna en çok ihtiyacı olanların hizmetine ver! Çünkü sadece ve sadece o zaman onurlu, gerçek ve insana yaraşır bir hayatınız olacak.Kropotkin.