Başlarda kitap elinizde akıp gidiyor, ama içinizde pek fazla duygu uyandırmıyor. Fakat sonlara yaklaştıkça kendinizi onların yerine koyduğunuzu hissediyorsunuz. Betty'yle birlikte sinirlenip anlatıcıyla birlikte hüzünlenmeye başladığınızda artık kitabın esiri oluyorsunuz ve sondan önceki bölümde Betty için ağladığınızda kafanızda bir çok şeyi de sorgulama fırsatı buluyorsunuz. Sade diline rağmen etkileyici bir roman.
