Item: On Sekiz Saat
Rating: Rated 1
Author: Arthur Conan Malcovich

Arthur Conan Malcovich

@bigTURCO·

20 December 2017 23:29

424 syf.

· Kitabı okudu

1/10 puan verdi

Read in 4 days

İstanbul Gümüşsuyu’nda bulunan Libya Konsolosluğuna silahlı baskın düzenleyen dört Arap teröristin başarısızlığa uğrayan eylem sonrası güvenlik güçlerinden kaçmaya çalışırken sığındıkları bir binanın dördüncü katında Nadir ve ortağı Berrak’ın açılışını yaptıkları mimarlık ofisinin kokteyli ile yollarının kesişmesi ve gelişen olayları konu alan bir roman. Öncelikle her eserde olduğu gibi burada da bir emek var. Bir kitabı kurgulamak, sözcükleri bir araya getirmek hiç kolay bir olay değil. Bu nedenle ortaya çıkan eser sebebiyle emeğe saygımı belirtiyorum. Bir okur olarak zaman ayırdığım kitap için tamamen okur penceresinden eleştiri mahiyetinde bir şeyler söyleyebilmenin de okur’un hakkı olduğunu düşünerek aşağıdaki eleştirilerimi sıralamak istiyorum: 1]Yazar kitapta, ortalama bir okuyucuyu bir sözlüğe müracaata neredeyse hiç zorlamayan çok sade bir dil ile sınırlı kelime dağarcığı kullanmış. Kitaplar ve yazarların okurlarını kelime bilgisi yönünden yukarı çekmelerini düşündüğümden, bu durumun kitap için bir olumsuzluk olduğunu düşünüyorum. 2]Kitabın 149.sayfasında “Hani şu yağ fıçısına düşmüş gibi sürekli tekleyen, goril kılıklı, kelli felli kıronun karısı mıydı bu afet?” cümlesi ile başlayan bir paragraf var. Cümle ve devamı muhatabı için olumsuz anlam yüklenmişken “kelli felli” sıfatının kullanılması yazar açısından kuşku uyandırıcı. Zira bu sıfat “görmüş, geçirmiş, gün görmüş” anlamı taşıdığı halde yazarın kahramanının ‘kel oluşunu’ betimlemeye çalıştığını ve bu halde yanlış kullanım olduğunu düşünüyorum. 3]Kitapta bulunan karakterlerin iç dünyalarına girilmeye ve okuyucuya yansıtılmasına çalışılmasına karşın; kitabın tüm iskeletini üzerinde taşıyan Nadir ve Tolga’nın ilişkilerinin, arkadaşlıklarının başlangıcının kitabın 97.sayfasında “üçüncü yıl. Tolga’yla bir şekilde samimi de oldular.” cümlesiyle anlatılması çok sığ kalmış. Başka karakterlerin ilişkisinin atlanması normal karşılanabilir ama bu iki ana karakterin arkadaşlığı tüm kitapta üstüne basa basa vurgulanıyor. 4]Kitapta çok fazla gereksiz ve olay örgüsüne uygun düşmeyen cümle var: Mesela mimarlık ofisinin açılış kokteyli devam edip karakterler konuşurken ve bu sözün Özge isimli karaktere söylettirilmesine gerek yokken kitabın 182.sayfasında “Özge, etraflarında bütün bu olan bitenleri midesi bulanarak izliyor.” cümlesinin geçmesi gibi. Yine kokteyle katılanların kendi aralarındaki sohbetler son derece zorlamalı. Mimarlık ofisi açılışından çok kadın-erkek ilişkilerinin tartışıldığı bir sempozyumun ikram arasını andırıyor. 5]Yazar; on sekiz saatlik bir zaman diliminde olanları karakterler yönünden ayrı ayrı anlatıp neticede olay örgüsünü tek bir yolda birleştirerek değişik bir tarz denemekle birlikte çok zor bir işe soyunmuş: Kokteyle katılanların bir anda silahlı saldırganlarla karşı karşıya kalması sonrası oluşması gereken aksiyon çok cılız kalmış. Kahkahaların ardı ardına patladığı, hayata dair sohbetlerin edildiği bir ortamda biri ağır yaralı, elleri silahlı dört terörist ile karşı karşıya kalan insanların (ki bunlar silaha, kan’a alışık olmayan şehir insanları) verdikleri tepki hiç yansıtılamamış. Yapılacak kamera şakasından haberdar edilmiş olan sözde şakazedelerin tepkilerini andırıyor halleri. 6]Mantık hataları da var kitapta: Dört kişi olan eylemcilerin kaçmak için dört kişilik uçak istemeleri gibi. Ellerinde rehine olmadan nasıl kaçmayı planladılar acaba? Netice olarak şunları söyleyebilirim: İlerledikçe daha da kötüleşen anlatım ve kurguya sahip bu kitabı araya serpiştirilen yoğun cinsellik de kurtaramamış. Cinsellik her zaman prim yapar ama bu kez kitap kurtarmaya yetmemiş. Ancak her okura da şiddetle okumalarını tavsiye ediyorum. Zira kötüler okunmadan ve bilinmeden iyinin tadı bilinmez...