D-503... Bilmen gerekirdi ki kadınlar için, erkeğin ellerinin güzel olması önemlidir. Entegral adlı makinenin yapımı tamamlanmak üzeredir ve bu makine sayesinde diğer tüm gezegenler, TekDevlet'in refah dolu gelişmişliği ile tanışacaklardır. Ama ne refah, ne gelişmişlik... Her şey sinir bozucu, matematiksel bir düzene oturtulmuş, her Sayı (birey kavramı ortadan kalkmış, herkes birer sayı ile adlandırılıyor), hükümetçe belirlenmiş bir zaman çizelgesi içinde yaşıyor, petrolden yiyecekler yiyorlar (bu kısım muğlaktı sanki, detaylandırılabilirdi), bitkiler yok, hayvanlar yok, dünyaları tamamen camdan, her şey göz önünde yaşanıyor, sadece, karneye bağlanmış seks esnasında perde kullanabiliyor sayılar, otoriteye karşı gelenler cezalandırılıyor ve Velinimet'in gölgesi hepsinin üzerinde. D-503 de, bu şahane (!) yönetimden diğer gezegenlerdeki, kendi düşüncesine göre az gelişmiş halkları haberdar etmek istiyor ve dünyasının muhteşemliği (!) hakkında notlar almaya başlıyor. Ta ki I-330 ile karşılaşıncaya kadar... Bu arada, bu dünyada erkekler sessiz, kadınlar ise sesli harflerle isimlendiriliyorlar. I-330'un hayatına girmesiyle D-503, tatmadığı bir duyguyu tadıyor ve adeta şirazesi kayıyor. Aşk... Sonrasında tabii bizi bir kaos bekliyor. Aşk teması, "Biz" kitabından sonra yazılan ve temelini "Biz"den alan "1984" kitabında da işlenmişti, okuyanlar hatırlayacaktır. Yalnız bu kitapta o akıcılığı ve etkileyiciliği pek bulamadım. Anlatımda tarifi biraz zor olan bir donukluk vardı. Yer yer olaylardan kopmalar yaşadım. Ve "Cesur Yeni Dünya"ya nazaran, "Biz"deki dünya hakkında fazla bilgilendirme yapılmamış. Yazar, duyulara iyi hitap edememiş gibi sanki. Bazen rüya ile gerçek birbirine girdi, bazen de olaylar, farkında olmadan başlayıp bitti gibi geldi bana. Yalnız bunu, kendisi bir edebiyatçı olmayan D-503'ün notları olarak düşünürsek bir nebze kabul edilebilir bir sonuç çıkıyor karşımıza. Bunun dışında bir distopya olarak, ve birçok distopyanın da atası olarak bekleneni veren bir kitaptı. "Ruh"un hastalık olarak görülmesi ve "Hayal Gücü"nün yok edilmesinin hedeflenmesi ise bize, nelerin değerli olduğunu gösterir nitelikte. Sonu hakkında ne desem sürprizi bozacakmışım gibi hissediyorum ama şaşıracağınızı söyleyebilirim. 2017'ye de bu kitapla birlikte veda ediyorum. Herkese mutlu yıllar.

BizYevgeni İvanoviç Zamyatin · İthaki Yayınları · 20209,3bin okunma

·

15 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Post Mortem