Yedi yıl önce de her şey yabancıydı. Kahkahalar, iniltiler, çığlıklar, ağlayışlar. Bu yabancılık zamanla onu rahatsız etmez hale gelmişti. Ama sevgilisi bu yabancılığın kendisini yaşadığına pişman ettiğini söylüyordu.
Ne biçim insanlardı bunlar!..
Köprüleri, ağaçları, suları, yüzleri, kokuları bize hiç benzemiyordu.
Dillerini öğrenmiştik, ama bana kalırsa bizler hala dilsiz birer yabancıydık.
Sayfa 24Kitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.