Düşünce Ve Özgürlük Üzerine Bir Aforizma Söyleşisi
”Birisi düşünce ve eylemlerimin yanlış olduğunu kanıtlayarak beni ikna ederse, onları seve seve değiştiririm. Zira ben kendisi yüzünden bugüne kadar kimsenin zarar görmediği hakikati arıyorum; kendisini aldatmakta ve cehalette ısrarcı olan, kendisine zarar verir.”
Bende dahil biyolojik olarak insan olan tüm herkeste var olan bir gerçek vardır. Hepimiz iddia ettiğimiz konuları bilmek isteriz. Bu reddedilemez bir gerçektir ve kabul etmesi gerekir. Hepimiz isteriz ki savunduğumuz düşünce ya da eylemler doğru olsun ve herkes tarafından kabul edilsin. Hayır kesinlikle bu davranışın doğru olduğunu söylemiyorum. Sadece bu davranış ve bu isteğin insan doğasında zaten var olan doğal bir duygu olduğunu söylüyorum.
Ancak bu kontrol altına alınması gereken bir duygudur. Bu durumda düşüncelerimizle hareket etmeliyiz. Bu aforizmayı ya da buna benzer cümleleri aklımızda tutmalıyız. İnsanların düşünceleri ve haklı oldukları. İkisinin arasındaki çizgiyi çok iyi fark edebilmeliyiz.
Birisi eylem ve düşüncelerimizi yargılıyorsa ve bunun yanlış olduğuna inanmamızı istiyorsa sözden çok daha fazlasını göstermesi gerekir. Düşünce ve eylemlerimizden vazgeçmemize sebep olacak kanıtlara ihtiyacımız var. Sadece insanların düşüncelerine göre hareket edemeyiz. Birisi sizden belirli bir düşünce ve davranışınızdan vazgeçmenizi istiyorsa ona asla ”sana ne” diye cevap vermeyin. İnsanlar her şeyi bilmek isterler ancak her şeyi bilemezler. Bu yüzden herkesin herkesten öğreneceği bir şey mutlaka vardır. İçinizde oluşan sinir topunu tutun ve sakinleşin. Ona, neden böyle düşündüğünü ve düşüncelerinin kanıtlarını isteyin. Belki bu işten vazgeçmeniz gerektiği konusunda haklı olabilir. Ön yargısız bir şekilde dinlemelisiniz. Ben bilirim kafasından kurtulmalısınız. Çünkü her şeyi bilemezsiniz. Emin olun her şeyi bilemediğiniz gibi, en iyi bildiğiniz konuda bile hala öğrenilmesi gereken şeyler mevcuttur. Bu yüzden insanlara şans verin. Niyetlerini ve gerekçelerini ifade edebilecekleri kadar zaman tanıyın onlara.
Ancak karşımdaki insanın söyledikleri sadece sözlerinden ibaretse ben hiçbir zaman o insanı dinleme taraftarı değilim. Daima düşüncelerime ve eylemlerime sadık kalmayı seçerim. Benim kendi düşünce ve eylemlerimden vazgeçebilmem için karşımdaki insanın bu konuda çok sağlam kanıtları olması gerekiyor. Kimsenin beni yönetmesine izin vermemeye çalışırım ancak bunun için çabalarken sınırı aşmamaya ve insanlara beni doğruya yönlendirmeleri için şans vermeye de çalışırım.
Düşünce ve eylemim hiçbir canlıya zarar vermiyorsa insanların ne düşündüğü çokta önemli değildir. Bu benim düşüncem, benim hayatım ve benim eylemlerim sonuçta. Üstelik kimseye de zarar vermiyor. Dolayısıyla vazgeçmem için hiçbir sebep yok.
İnsanların kötü niyetlerle söyledikleri ve gerçekten kanıtlayabildikleri cümlelerin farkında olup birbirinden ayırt ederek davranabilmemiz daima hayat kurtarır.
·
82 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.