Daha önce de aşina olduğum bu eseri yeniden okuma kararı aldım ki şimdi biraz daha oturduğuna inanıyorum bazı şeylerin. Zira bu bir bakış açısı gerçeğin ötesinden bakabilmek hayata. Spoiler vermek gibi olmasın ama dönüşüm dediğimiz insanın insanlıktan çıkmasıdır benim anladığım bu kitapta. Aile ve toplum dediğimiz kurumlar ilkellikten defolmuş ve tüm hayvanatı bunun içinde insan da dahil olmak üzere domine etmeye yönelmiştir. Samsa özgür olamıyor,kendisi olamıyor ki..kabuğuna sıkışmış kalmış adeta can çekişiyor ve buna şahit olmak beni biraz yaraladı. Nasıl bir son bekliyor seni samsa. Birileri seni kurtaracak mı ya da destek olacak mı sen kim olacaksın diye sordum hep.. Ve son trajik bir sonla bitti. Sert bir bitiş olmuş. Zira bu da Kafka'nın bir şikayetinin son çığlığı gibi geldi kulağıma. Başka bir son olabilir miydi diye düşündüm.Kendisi de zira mutlu değil sonundan fakat bunu tercih etmiş olmalı sanıyorum. Ya da tercih etme şansı bile bulmadı belki kendinde çünkü itiraf etmiş olduğu mahremiyeti kendi nefessiz kalışı ve boğuluşudur karanlıkta. Özgür olamamak ne demek yaşamak istiyorum ben diyorsanız okumanızı öneririm.
