Anarşist Teorisyen Kropotkin bu otobiyografide hayatının devrimsel nitelikteki önemli dönemlerini anlatmaktadır. Eserde Kropotkin, kendi teorileri üzerine konuşmaktan ziyade hayatının kesin dönemeçlerini fazla ayrıntıya kaçmadan ifade etmiştir. Kendi hayatının anlatımında ise özellikle çocukluğuna ve babası ile ilişkilerine yoğun şekilde yer verdiğini görmekteyiz. Bu benim için özellikle faydalı oldu çünkü; anarşizm görüşüne kendine adayan bireylerin genellikle babalarıyla alakalı bazı refleks tutumlar geliştirdikleri ve refleksler sonucu devlet yapısına karşı birtakım tavırlar geliştirdiklerini yıllardır gözlemlemekteydim. Kropotkin için de benzer bir tutum gelişmiş, küçük yaşta annesi ölen Kropotkin'in bakımı ile evinin hizmetkarları ilgilenmiş, bu ilgi kropotkinin dimağında bir sevgi oluşturmuş, hizmetkarlarına duyduğu güven ve sevgi onların toplumsal statülerini sorgulamasına ve babasının bu hegomonyadaki "baskın efendi" tavrına içsel tepki göstermesine sebep olmuştur. Kropotkin, aslen prens'lik hakkı bulunan, kendi döneminin az sayıda üstdüzey soylusundan birisidir. Kendi konumu gereği çağına göre üstdüzey sayılabilecek askeri bir eğitim almış, daha sonra ise bilimadamı olma yolunda ilerlemiştir. Kropotkin'in en sevdiği uğraş bilim'dir. Kropotkin'in bilimadamı tavrı bu açıdan tüm özelliklerinin üzerindedir. Bu tavır, Kropotkin'in emsallerinden çok daha nazik bir yapıya bürünmesine sebep olmuştur. Misalen oldukça sert mizaçlı ve aksiyoner bir anarşist olan Bakunin ile Kropotkin aynı hapishaneye farklı dönemlerde mahkum olarak düşmüş, Kropotkinin hücrede geçirdiği mahkumiyeti, Bakunin, tüm gün ayakta durarak ve elleri duvara zincirli halde tam iki yıl yaşamış, buna rağmen Bakunin daha da sertlerşirken, Kropotkin zihinsel ve bedenen bu şartları kaldıramamıştır. Kropotkin herşeye rağmen savunduğu görüşün iyi niyet kısmında yer alan bir teorisyendir. Yıkım, aksiyon ve şiddet taraftarı olmadığı gibi, bazı konularda saflığa kaçacak derecede iyi niyetlidir. Mizacının oldukça pozitif görüşlü olduğunu da söyleyebiliriz. Bu iyi niyetli tavrı Kropotkin'e ancak hayatının son dönemlerinde geri dönmüş, anavatanına ancak ilerleyen yaşlarında dönebilmiş ama bir kahraman olarak karşılanmıştır. Eser gayet samimi bir şekilde yazılmış, yazımın başında da söylediğim gibi teori ve felsefe üzerine pek bir yoğunluk içermiyor, daha çok otobiyografi tarzında hazırlanmış. Kropotkin' merakı olan okuyucunun severek okuyabileceği bir eserdir. Keyifli okumalar dilerim.