Gönderi
Köpekler sizi daima bekler...
Tek kelimeyle harikaydı,muhteşemdi.Yani o kadar iyiydi ki bitirdikten sonra uzun bir süre duvarla bakışıp hayatı sorguladım.Bu mangamızda Yıldız Bekçisi Köpek ve Ayçiçeği Tarlası diye iki tane hikayemiz var,ben bunları iki farklı öykü olarak düşünmüştüm ama meğer ikisi de birbiriyle bağlantılıymış.
İlk olarak manga polislerin hurdaya dönmüş bir arabanın içerisinde bir adamın ve bir köpeğin cesedini bulmalarıyla başlıyor.Yani ilk sayfadan sonunun kötü ve hüzünlü biteceğini tahmin edebiliyoruz o yüzden yazacağım herhangi bir şeyin spoiler sayılacağını düşünmüyorum.Ve şunu da belirtmeliyim ki gerçekten çok duygusal ve acıklı bir hikaye yani ben sonunda bayağı ağladım,ona göre almanızı tavsiye ederim.
Adamın yaklaşık bir veya bir buçuk yıl önce,köpeğin ise üç ay önce öldüğü tespit ediliyor yani köpeğin adam öldükten uzun bir süre sonra bile onun yanında kalmaya devam ettiğini öğreniyoruz kitabın başında ve daha sonra olayların en başına dönülüp küçük bir kızın okul çıkışı bir kutunun içinde yavru bir köpek bulmasıyla asıl hikaye başlıyor.
Manga köpeğin ağzından anlatılıyor yani onun tüm duygu ve düşüncelerini detaylı bir şekilde okuyabiliyoruz ve kitabı daha hüzünlü hale getiren de bu bence.İşte o küçük kızın köpeği eve getirmesiyle o da bu aileye katılmış oluyor.Kızın adı mikuydu,diğerlerine de anne ve baba olarak sesleniyordu,isimlerinden söz edilmiyordu.Köpeğe de happy adını veriyorlar bu arada.İlk başta çok mutlu bir aile olarak görünseler de yıllar geçtikçe birçok şey değişmeye başlıyor.Miku büyüdükçe Happy ile vakit geçirmemeye başlıyor,tipik bir ergene dönüşüyor yani.Babanın kronik rahatsızlığı olduğundan ve işsiz kaldığından eşi ondan boşanmak istiyor bu yüzden happy ile baba evden ayrılıp uzun bir yolculuğa çıkıyorlar.
Happy ile babası arasındaki ilişki gerçekten çok hoşuma gitti,başları tatlış ve içimizi ısıtacak türden olsa da sonlara doğru işler daha ciddi bir hal alıyor.Happy yolda çok hastalanıyor ve acilen veterinere götürüyorlar,bu nedenle babanın elindeki az bir para da ameliyatlara gidiyor ve karşılarına çıkan dilenci bir çocuğa yardım edeyim derken de çocuk adamın cüzdanını çalıyor ve iyice parasız kalıyorlar.
En son bir kamp alanına varıyorlar ve baba buraya "son durak" diyor yani o da yolun sonuna geldiklerinin farkında.İşte uzun bir süre o ıssız kamp alanında arabanın içinde yaşıyorlar.Mevsimler gelip geçiyor,çöplerden buldukları yemek artıklarıyla besleniyorlar ve bir gün baba en sonunda hayatını kaybediyor.Fakat happy öldüğünü anlayamıyor,oyun oynamak için ona sesleniyor ama adam tepki vermiyor falan.Buralarda çok üzülmüştüm.Hatta adamın cesedini böcekler sarıyor,happy onları uzaklaştırmaya çalışıyor yani gerçekten çok üzücüydü yaa
Daha sonra yemek bulmak için Happy kamp alanında mangal yapan bir ailenin yanına gidiyor.Orda da anne,baba ve küçük kızları var.Happy onları kendi ailesine benzetiyor bu yüzden gerçekten onlar olduğunu sanıp yanlarına koşturunca insanlar köpeğin onlara saldırdığını düşünüp korkuyor ve adam eline aldığı bir tahta parçasıyla happy e vuruyor.Buralar daha da üzücüydü,yani daha ne kadar kötüleşebilir diye düşünsem de olaylar giderek daha da berbat bir hal aldı.
İşte adam tahtayla happy e vurduktan sonra kan kaybından dolayı o da maalesef hayatını kaybediyor ve o sırada son gördüğü şey gökyüzündeki yıldızlar oluyor.Babası da ölmeden önce gökyüzünde sayısız yıldız olduğunu söylemişti.
Eğer bu şekilde bitirselerdi depresyona girerdim herhalde.Ama Happy öldükten sonra cennette babasıyla karşılaşıyor ve o kadar mutlu oldum ki gerçektenn,çok duygusaldı sonu.Bu sadece ilk öykü olan Yıldız bekçisi köpekte olanlar.İkincisinde de happy ile baba öldükten sonra bir sosyal hizmet görevlisinin arabanın içerisinde ölü bulunmuş olan babanın kimliğini tespit etmeye çalışmasını anlatıyor.Meğer bu adamın da köpeği varmış,ara sıra onu ve çocukluğunu hatırlıyor,buralar da biraz hüzünlüydü.Ve bu sosyal hizmet görevlisi ne kadar uğraşsa da happy ile babasının kimliğini tespit edemiyor,eğer ailesini bulabilseydi cesedi yaktıktan sonra külleri onlara verecekti çünkü.Bu yüzden o hurda arabanın olduğu kamp alanı onların mezarı olarak kalıyor ve adam tüm alana kapakta da gördüğümüz gibi ayçiçekleri ekiyor.
Yani bu manga kesinlikle favorilerime girdi,genellikle köpekli şeyler pek okumam ya da izlemem çünkü sonunda her türlü ağlıyorum,bunu bile bile yine de okudum ve şu an iyi ki okumuşum diyorum,kesinlikle tavsiye ederim,çoook güzeldi.Biraz uzun yazdım,eğer buraya kadar okuduysanız şimdiden teşekkür ederimm.
·
188 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.