Her zaman aynı kahveden içiyorsun bol sütlü tek şekerli.
Her zaman aynı barda aynı tabureye oturuyorsun duvarın dibindeki.
Her zaman aynı yazardan aynı sözleri alıntılıyorsun.
Her zaman eğri tabloları düzeltiyor, aralık çekmeceleri kapatıyorsun.
Her zaman aynı yoldan yürüyorsun, aynı kestirmelerden ileri ve geri.
Aynı sırayla doğuyor, yaşıyor ve ölüyorsun.
İyi misin sen?
Seni takıntılı saplantılı seni?