Gönderi

“Neresinden bakarsan bak yaşamak; inandığın tüm gerçeklere, bu dünyada var olduğunu göstermek için sunduğun tüm gerekçelere ortak arayıp bulmaya çalışırken kendini de, insanları da hızla tüketmeye başladığın kocaman bir kuyu. Ve bu kuyuda çırpınmaya mecbur kalınca birinin ellerinden tutmak istiyorsun, ‘Sen benim hayatımsın!’ dediğin her kimse ona adamak istiyorsun sıradaki tüm şarkıları, ormanları ve okyanusları. Haritanda sana benzeyen bütün arazileri, sokakları, kapıları ve odaları tek tek gösterip hevesle anlatmaya başlıyorsun içinde alevlenen hikayeyi. Sonra hayatına sarılıyorsun, sana sarılan daha sıkı tutsun elinden diye.”
Sayfa 59 - Halil Araf KorkmazKitabı okudu
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.