Gönderi
Yazar kitapta 19. asrın son çeyreğiyle 20. asrın ilk çeyreğinin İstanbul’unu İbrahim Efendi’nin konağını merkeze alarak boya yerine kelimeleri kullanarak resmetmiş. Zenginliğin itibarın geçici olduğunu, yarınımızın bize ne göstereceğini bilmediğimizi hatırlıyor. “Zenginken fakir düşene, itibarlıyken itibarını yitirene acı” sözünün doğruluğunu kitabın son sayfalarını olurken burnumuzun kemiğinin sızlamadından anlıyoruz. Yazar kültürel, sosyal, siyasi ve ekonomik durumu çok güzel tasvir ederken kitapta ismi geçen her karakterin düşünce ve duygu dünyasını da hissettiriyor. Kitabın ana karakteri ilk başlarda İbrahim Edendi gibi görünse de ana karakterin ölmezden önce kaybedecek canından başka bir şeyi kalmayan Şevkiye Hanım olduğunu Şevkiye Hanım’ın ölümüne “öldü de kurtuldu” diyerek görüyoruz. İttihatçılarla ilgili yazdıklarını yanlı ve insafsız buldum ancak yazarın yaşadığı ve kitabın yazıldığı zamanı göz önünde bulundurursak İttihatçılar hakkındaki düşüncelerinden dolayı da kendisine kızamayız.
·
57 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.