Goethe'nin bu şaheseri yazdığı zamanlarda, Weimar Dükalığı'nda, insanların yüzde doksanı okuma yazma dahi bilmiyordu. şeytanla pazarlık edecek kadar şeytan ama bundan ölesiye pişman olacak kadar da insan bir karakter Faust. Dur ey zaman! Ne güzelsin diyene dek.
kağıt, kutsal bir pınardır değil mi?
bir içimi susuzluğu gideren sonsuzca
gidermedin demektir susuzluğunu,
senin özünden fışkırmıyorsa bu pınar.
Marlowe'un Dr. Faustus'unu arşa yükseltmiştir Goethe. Mephistopheles'i anlamak, insana acı bir güzellik katmakta. Ve Faust. Margaret uğruna, öğrendiği bütün yetenekleri Mephisto fısıltıları ile kötüye meyleder ve bilgi olarak arşa yükselirken iç huzursuzluğu dibe çöker. Mükemmel ironilerle doludur.