Ahlalımdır beni yere çalan ses,
Kanımdan damla damla kopan ses,
Kaynarları bocalayan yaman ses,
Ahvalimdir sessizim,suskunum.
Uzak kaçar beşâret can-ı gönülden,
Dibi tutar beşerin vakti ömründen,
Ne katarsam özüme binihayet ilimden,
Deyyandır sonum, sonsuzum.
Şüphesiz ki O dur ekberin ekberi,
Epsemsin, ellerini açıp şakırdayan.
Evliyasın, kimselerin yarı yareni,
Fânisin, Yaşayan, yaşanan.
Bu hadsiz feyl kökünü kim salar ?
Aşmıştır niceleri varmış boyuma kadar.
Azrailden gayrı teselli mi var ?
Yarındır, ahirim, ahiretim.
(Doğacan Usta)