“– Ya Rabbi! Senin dostun ateşe atılacak. Bize izin ver de yardım edelim, diye Allah’a yakarıp ağlıyorlarmış.
Allah, tüm melekler adına üç meleği İbrahim’in yardımına göndermiş.
Birinci melek gelip İbrahim’e demiş ki:
– Ya İbrahim! Rüzgâr benim emrimde, emret şu ateşi rüzgârla dağıtıp söndüreyim.
İbrahim’in dilinde zikir:
– Hasbunallahu ve ni’melvekil!
İkinci melek demiş ki:
– Sular benim emrimde, izin ver, şu ateşi suya boğup söndüreyim.
İbrahim’in kalbinde zikir:
– Hasbunallahu ve ni’melvekil!
Üçüncü melek demiş:
– Ya İbrahim! Toprak benim emrimde, istersen ateşi toprağa yutturayım.
İbrahim’in ruhunda zikir:
– Hasbunallahu ve ni’melvekil!
İbrahim, üç meleğe de bakıp Halilullah olma sırrını ifşa etmiş:
– Dostumla arama girmeyin, O nederse o olur. Muradı beni ateşle yakmaksa, kusurum var der sabrederim, kurtarırsa da şükrederim.”