Stefan Zweig, kitabın adından anlaşılacağı üzere, bizlere bir çöküş öyküsü anlattığı kitabında bir insanın bir anda nasıl kendini kaybedip ne hallere düşebileceğini gözlerimizin önünde seriyor. Fransız sarayında sözü geçen ve ülke aristokrasisinin üst kademelerinde yer alan Madame de Prie adındaki bir kadının zirveden dibe vurmasını okuduğumuz roman, bizlere insan ilişkileri, sınıf ayrımı, önyargı, bencillik, çıkarcılık gibi konularda pek çok anekdot sunuyor. Zweig'ın güzel tasvirleri, psikolojik incelemeleri ve kendine bağlayan, okudukça okutan cümleleri basit görünen hikayeyi harika bir hale getiriyor. İnce görünen kitabın okumaya başladığınız anda nasıl kalınlaştığına hayret etmeniz mümkün. Madame de Prie kralın sarayında lüks içinde mutlu mesut yaşarken, hem aşkta hem kumarda kazanırken birdenbire unvanını kaybetmesiyle sürgüne gönderilir ve hayatı sarpa sarar. Eski günlerdeki gibi Paris'e dönmeyi çok ister çünkü gittiği yerde onun o şatafatlı yaşamından eser yoktur, yapmadığı şey kalmaz bunun için. Çaresizlikten köylü bir gençle bile aşk yaşayan Madame de Prie günden güne öldüğünü hissetmektedir, hatta ölümüyle ilgili oyun bile oynayacak kadar kendini kaybetmiştir. Zweig bir erkek olduğu halde eskiden aristokrat olan bir kadının hislerini oldukça güzel yansıtmış bence, bu da onu önemli bir yazar haline getiriyor. Aslında baştan sona hikaye beni çok şaşırtmasa da, neler olacağını az çok tahmin de etsem yazarın kalemi okumaya ve değişik bir heyecan duymaya itti beni. Köylü gençle olan tartışmalar sizi biraz düşünmeye itecektir belki. Okuyunca ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız. Bir günde hatta bir oturuşta okunabilecek güzel kitaplardan biri olduğu fikrindeyim.
