Özlemeyeceksin
Özlemeyeceksin
Özlemi şah damarından kesip
Ayrılık kanını akıtacaksın
...
Özlemeyeceksin
Unuttum bitti diyeceksin
Aklın kalbine hükmedecek
Üzülmek yasak diyecek
Sonra
Hiç olmayan bir yerden
Onun kokusunu duyacaksın
Gülüşü alev alev benliğini saracak
Kalbin onun adını atacak
Sen yine de özlemeyeceksin
Ona benzeyen birini göreceksin yolda yürürken
Aslında her gördüğünü az çok ona benzeteceksin
El ele yürüdüğünüz
Başbaşa sokulduğunuz
Kutsal belirlediğiniz mekânlar
Mıh gibi yüreğine saplanacak
Keşke şimdi yanımda olsaydı diyeceksin
İçin sızlayacak
Gözün dolacak
Ama sen özlemeyeceksin
Özlemeyeceksin
Özlemi risinle zehirleyip
Nefesini keseceksin
Özlemeyeceksin
Ağladığını kimseye belli etmeyeceksin
Gözlerin buğulanıp daldığında göstermeyeceksin
Kursağındaki keşkeleri tüm gücünle yutkunacaksın
“Olması gereken buydu, ben doğrusunu yaptım” diyeceksin
“Acaba o da beni özlüyor mu şimdi?” demeyeceksin
Artık özlemeyeceksin
Pişmanlık duyacaksın
Yüzlerce defa kendine kızacaksın
“Sen ne işe yaramaz adamsın”lar haykıracaksın
“O benim her şeyimdi” itirafıyla günah çıkartacaksın
Başını ellerinin arasına alacaksın
Hıçkıracaksın sızım sızım
Olsun yine de özlemeyeceksin
Aradan yıllar geçecek
Nihayet her şey küllenecek
Belki araya başka aşklar da girecek
Sonra bir arkadaşın gelecek bir gün
Durup dururken bir anda ondan bahsedecek
Darbe yiyeceksin, gardın düşecek
Şaşkın şaşkın bakacaksın
Hatırlamıyor rolü yapacaksın
Oysa içten içe yanacaksın
Kor kor kavrulacaksın
Buna rağmen özlemeyeceksin
Özlemeyeceksin
Özlemi kendi ateşinde yakıp
Kökünü kurutacaksın
Özlemeyeceksin
Gözlerinin rengi seni ilgilendirmeyecek
Uzun kirpikleri artık büyülemeyecek
Saçları düşlerini gölgelemeyecek
İpeksi ten gülümsemeyecek
Sen mutlusun böyle görmüyor musun?
Kabul et işte onu sevmiyorsun
İç çekişlerin belini bükse de
Tüm takatin tükense de
Özlemeyeceksin
Asla özlemeyeceksin
Yılmaz Değirmenci
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.