Zeze'nin artık gençlik ve yetişkinlik yaşlarını anlatan bir kitap olmuş yazarın son kitabı.Bir insanın artık bir yerden sonra hayata atılması gerektiğini anladıktan sonra ne kadar zorlandığını izliyoruz.Okurken kendinden bir parça buluyorsun...Zeze'nin babasıyla ilişkilerinin iniş çıkışını görüyoruz.İlk defa bu kadar birbirlerine karşı açık ve samimiler.İlk defa baba-oğul olma yolunda adımlar atıyorlar.Bu aşamada Zeze'nin hala o temiz,duygulu yönünü kaybetmediğini görüyoruz.Ama bütün bunların yanında en zor imtihani Zeze aşkla veriyor.Sanirim hepimizin sınıfta kaldığı bir konu olsa gerek.İnsan her kim için olursa olsun sevmekten ve sevdiği kişiden vazgeçemiyor.Zeze bunu bir kez daha hatırlatıyor bize.Yazarın aslında Zeze'den yola çıkarak bize vermek istediği o kadar çok mesaj varki...Herkesin tüm serisini okuması gerektiğini düşünüyorum.Ortası olmayan insanlar okumalı özellikle ya hep ya hiç dünyasında olanlar:)) Yani kitabın adı boşuna "Delifişek"olmamış.Herkese iyi okumalar şimdiden.Kalbinizdeki çocuk yanınız hep baki kalsın...
