Bazı insanlara verebileceğin en büyük ceza onu ömür boyu vicdanıyla başbaşa bırakmaktır. Ve senin vicdanın bazılarının her gün cehennemi olabilir. Dedim ki; "seni şikayet edeceğim". Hiçbir şey yapamazsın edasıyla güldü. Bir dosya dolusu yazılı belge ile şikayet ettim. Beş yıl içinde bir çok kez ifadeye çağrıldım ama ondan iz yoktu. Tam umutlarım tükenmek üzereydi ki beş yıl üstüne bir mail aldım; "Şikayetini geri almazsan kesin hapise gireceğim, yalvarırım geri al" Tek bir kelimeyle yanıtladım; almıyorum! O hafta boyunca her gün yalvarma içeren mailler aldım. Uğradığım zararın maddi kısmını karşılamayı kabul ediyordu ama dava dosyasında suç kısmında yazan bir çok suçun yanında "mesleki ve ruhsal zarar"ı ve ömür boyu yerine koyamayacağım kaybettiğim o şeyin bedelini ödeyemeyeceğini söylüyordu. İtiraf suçlu sıfatındaki kişiden yazılı gelmişti. Elime fırsatın büyüğü geçmişti, tazminat davası da açmak. Davaları her şekil kazanacağım çok netti ama YAPAMADIM! Her ne kadar maddi zararımı karşılaşa da ruhsal olarak yaşattıkları para ile geri getirilebilecek şeyler değildi. O yaptıklarını yaparken vicdanının sesini dinlemeden acımasızca can yakmıştı ama benim vicdanım beni yine esir almıştı. Şikayetimi geri aldım, avukatımla iletişime geçmiş ve bir kaç gün sonra mail kutuma şu mail düştü; “Ben geceleri uyuyamıyorum!” Şikayetimi geri çekmeseydim kaç yıl yatardı bilmiyorum. Cezanı çeker yatar çıkardın. Bana yaşattıklarının yüz katını sana hukuk yoluyla yaşatabilirdim. Can yakabilirdim ama ben yakmadım. Ben seni mahkeme kapılarında, hapishane köşelerinde süründürmedim ama vicdanının hapishanesinde sana müebbet verdim. Bu bir insana verilebilecek en ağır cezadır. Ben huzurluyum ama birileri vicdanının hapishanesinde müebbet. Benim bu yakın zaman yaşanmışlığımdan çıkarılacak ders; ne kadar vicdanınızdan kaçarsanız kaçın ya da ne kadar onu yok sayarak insanların canı yakarsanız yakın ama beş gün sonra ama beş yıl sonra sizi mutlaka yakalar ve sizden hesabı kendi sorar. Bu hesaplaşma en ağır hesaplaşmadır ve ömür boyu sürebilir. İş işten geçmeden vicdanınızın sesini duyabilmeniz dileğimle...
Ayça Akın