O gün ayrılırken bir şey oldu,
ikimiz de ayrıldığımız kapıdan geri döndük ve öptük birbirimizi,
aşkın en yüce anındayız sanıp kutsamıştık o geceyi...
Evin kapısının demir parmaklıkları arasından seni öptüğümde
son kez olacağını bilseydim eğer,
demir parmaklıkların hapishanemin habercisi olduğunu da bilmiş olurdum..
Herkese yalan söyledim. O ayrıldı, ben ayrıldım, kıskançlık, anlaşamamazlık vs. vs... O gün ayrılacağımızı ikimiz de biliyorduk değil mi? O bir ayrılık busesiydi belki de kim bilir.
Sana geldiğim her an heyecan içindeydim, hem de senelerce sürdü bu düzen. Sonraları sen hastalanmaya başladın, sürekli başın beladan kurtulmuyordu. Sanki benimleyken başına kötü şeyler geliyormuş gibi uzaklaştın benden. Ne zaman iyileşsen tekrar geliyordun, ben seni zaten bekliyor olurdum. Şimdi anlıyorum bunu evet anlamam seneler sürdü. Belki de hep farkındaydım... Seni o kadar çok seviyordum ki sevgimin sana zarar verdiğini düşünmeye başladım. En sevdiğimi kendi ellerimle yok edemezdim öyle değil mi? Zamanla kendimi uzaklaştırdım senden, sen nefes al diye kendi nefesimden vazgeçtim. Ne tuhaf değil mi? Şu an böyle şeylere anlam yüklemeyen ben o zamanlar hayatımın kararını bu şekilde vermiştim. Sense senden ayrılacağımı hissettiğin için terkedenin kendin olmasını istedin. Belki de nefes almak için sen de beni nefessiz bırakmayı tercih ettin. Sonra uzun zaman ayrı kaldık ve geri döndün. Geri dönmelerinin nedeni vicdanını rahatlatmak içindi pek tabii. Kötü günler geçirdiğini, büyük olaylar atlattığını söyleyip içimi rahatlatmak istedin. Ama şimdi anladım, evet, yıllar sonra bugün anladım. İkimiz de senin hayatının yeşermesini seçmiştik keza öyle de oldu. Sen hayatına kaldığın yerden devam ettin. Bense sen yokken karanlıklar ardında kalırsam aydınlanmam için aldığın gece lambasının ışığında hala senin için yazıyorum. Şimdi ben bu gece lambasını pencereden aşağı mı atayım yoksa benle kalıp seni hatırlatmasına izin mi vereyim?
Biliyorum sen o eski sen değilsin ve ben de o eski ben değilim. Ancak kavuşamadığımız her an boyunca ben seni ölene dek unutamayacağım. İster buna aşk de istersen kendini kandırma. Ve sakın gelip bu aşkı alma benden olur mu? Çünkü biliyorum geldiğinde sensizlikten yarattığım aşk ölecek. Sakın gelme...
Niçeda, 17.03.2025
··
4.065 görüntüleme
youtube.com/watch?v=oCtYxlu... ben sigara içmiyorum siz benim yerime yakın :D
Ellerine mi sağlık desem duygularına mı bilemedim ama güzel sevmek diye bir şey var bu da böyle bir şey işte. Güzel sevmenin dizelere yansımış halini okudum. Gece lambasına gelince atma içinde yanan ışığı kapatma 😊
Oyy oyy yuregine saglık sariliyorum sımsıki😍😘
Biraz 
John Keats hüznü, birazda 
Percy Bysshe Shelley dramı var. Keza bu tabloda yasak bir aşkı anlatıyordu diye hatırlıyorum.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.