Homo Habilis’ten başlıyor; Homo Erektus, Neanderthalensis ve Homo Spaiens ile devam ederek onların kültürel gelişimlerini ölüm karşısındaki çaresizliğin inanç yapısına etkisini mağaradaki yalnızlığından, doğa karşısındaki acziyetinden kurtulmak isteyen insanın, zihninin derinliklerinde tanımlayamadığı karanlığı renkli figürlerle doldurarak mağara duvarlarına yansıttığı resimlerin birer mitos olduğunu, mitosların antik çağların psikolojilerini nasıl yansıtıyorsa sanatın da psikolojik bir ihtiyaçtan kaynaklandığını, bu anlamda mitoslarla sanatın aynı kaynaktan çıktığını ileri sürüyor. Ayrıca Yunan tanrılarını anlatıp mitoslarından kısa kısa bahsediyor.
Kitap; Mitosların, şamandan pagan kültürüne, semavi dinlere direkt etkileşimi anlatıyor.
Yaratılış ve İlk Günahtan Habil ve Kabil’e Tufan’dan Kurban’a ve Pantakrator’aya kadar her inanışta ki açılımlarını ve Mitoslarını tek tek anlatıyor...
Kitaptan birkaç alıntı;
# Bilinmeyeni bilinen haline getirmek öteden beri insanın en önemli silahı olmuştur.
# Dil yeteneği zihinsel kavrayışın gücünü gösterir.
# Ölümlü olan insan, ölümsüz bir dünyaya doğabilmek için ölüme katlanıyordu.
# Duvara yansıyan sanatçının değil, toplumun bilmek istediğidir.
# İnsan ölüme karşı durabilmek için aşık olur.
# Bütün dramların içerisinde aşk vardır.
