Kitaba ilk başladığımda bana çok sıkıcı ve anlamsız gelmişti . Geceden kendimce bir şeyler çıkarmıştım ama ortalara doğru gelince okuduğum şeyler iyice anlamsızlaşmaya başladı . Sonra anladım ki yazar kitapta benim ne düşündüğüm , yazdıklarımda ne anlam çıkarttığım değil ,sizin benim yazdıklarımı okuyunca ne anlam cikarttiginiz önemli der gibiydi. Zaten post-modernzm de bu değil miydi ? Kurgu içinde kurgu çıkarmak . Bilge Karasu okuyucuya bunu öyle güzel yaptırıyor ki bu eserinde . Muzaffer Akar abinin dediği gibi "kitabı nereden tutsan orada elinde kalıyor" ama bu elinde kalan şeyler senin kurgunda öyle güzel birleşiyor ki tıpkı bir puzzle nin parçaları gibi . Önü dünya haritası arkası insan figürü yani demem o ki kendi iç dünyada kurguladığın zaman kitabı anlaman ve parçaları birleştirmen kolay oluyor . Kitabı bitirdiğim zaman gözüme ilk çarpan yazarın kitabın sonunda attığı tarih. Nisan 1975- Eylül 1976 yani 74 affı sonrası . Bütün siyasi tutukluların salı verildiği 74 affı ve sonrasında affettiği evlatlarını belli tarihlerde faili meçhul cinayetlerde ölümlerde kaybeden ülkemin hali, karanlık günleri veeeee gecenin kurgusu burda başlıyor işte . Çünkü gece sinsidir , sessizdir , pusludur ve ölüm sessiz ve puslu havayı sever, cinayetler gecenin karanlığında işlenir çoğu zaman ve tarih 12 Mart sonrası ise ölümün sizi bulması şans eseri değildir. Çünkü gecenin işçileri karanlık sokaklarda can aramaktadır . Tarihe bakarsanız " 5-6-2 tamam reis" parolali Bahçelievler Katliamı, Ulucanlar Cezaevi avlusunda üç fidanın dar ağacında bir yaprak gibi solması , Diyarbakır 5 Nolu Cezaevinde makatlarına jop sokulup yürütülerek acı cektirilerek insanlara işkence edilmesi gecenin beklenilip gecenin uykuya insanı en çok çektiği saatlerde bu zulümleri ,ölümleri, işkenceleri yapanlarla birlikte geceyi de suç ortağı yapmaz mı . Çünkü gece sessiz ,puslu ve sinsidir ve gecenin işçilerinin iş birlikçisidir. Yılmaz Erdoğan o meşhur şiirinde "ve belli bir saatten sonra sokağa çıkmamayı öneriyordu haber bültenleri" sözleriyle ölümlere ve belki de gecenin bu ölümlerin iş birlikçisi olduğuna dikkat çekmemişmidir kim bilir. Güneydoğu'da çocuklar annelerinin memeleri altında en güzel rüyalarının kahramanı iken, uykunun en tatlı saatinde postal ve dipçik sesleri yarım bırakmamış mıdır bu al yanaklı gece bakışlı çocukların rüyalarını ve korkunun karanlığı geceyle iş birliği yapıp düşmemiş midir çocukların serçecik yüreğine . Belki sadece bir kesimin acılarını anlattım bu incelemede ama sağ ya da sol pencere fark etmiyor elbette ki sağ pencereninde camları kırıldı bu karanlık ve ölüm kokan günlerde . Benim bu kitapta anladığım tarihin belli bir zamanında ölen öldürülen insanlara değinmiş yazar . Gecenin de bu ölümlerin sessiz tanığı olduğu gerçeği . Dipnot:-) Kitaba ilk başta haksızlik etmişim . Bence güzel ve kurgusu okuyucuya bırakılmış bir eser.

GeceBilge Karasu · Metis Yayınları · 20202,169 okunma

··

64 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Saint Simon