Canım o kadar yanıyor ki... Tamamı yalan olan sevgi sözcükleri ile kandırılmış, aldatılmış, tek kullanımlık peçete gibi kullanıldıktan sonra atılmış, terk edilmiş, üstelik tehdit edilmiş, hakaretler yemiş, duygularına zerre değer verilmemiş, asla çaba harcanmamış, seni iki gün kullandım sonra da attım denen basitleştirilmiş kız olmak ve bunun bilincine varmanın yarattığı kurban psikolojisi ile hayata tutunmaya çalışmak o kadar zor ki... Bu travmayı tam olarak ne zaman atlatırım bilmiyorum. Veya ne zaman tekrar birinin beyan ettiği iyi niyetine güvenebilirim? Ne zaman tekrar aşık olabilirim kaç yıl sonra? Bilmiyorum. Neredeyse birkaç günde bir, bir yıl önce olsa ağzımın suyu aka aka kabul edeceğim, her yönden mükemmel görünen bir erkeği reddediyorum. Sevemiyorum. Kimseyi. Ne kadar yüksek nitelikli, hipergamime mükemmel uygun da olsalar. İçim ısınamıyor kimseye ve korkarım bu yıllar sürecek. Ağlamayan bir kızdım ben önceden. Şimdiyse neredeyse her Allah'ın gecesi hüngür hüngür ağlıyorum. Beni bu hale getiren, 25 yıl boyunca en kötü olayda bile korumayı başardığım içsel neşemi tamamen sömürmeyi başaran, hayattan kopma eşiğine getiren, insanlardan ve insanlıktan tiksindiren kalbi leş yaratıkları Rabbime havale ediyorum. Her Allah'ın günü intihar etmemek için kendimle savaş veriyorum. Bir insana, Allah'ın bir kuluna hayvandan aşağı bir vicdansızlığı reva gören Allah korkusu olmayan o insanları Allah'a havale ediyorum. En zoruma giden şeylerden biri de sırf kendisi için güzel giyinmiş, yüzüme makyaj yapmıştım. Allah korkusu olmayan koskoca çirkef bir kadından milyon tane laf işitmiştim de ağzımı açıp tek kötü söz etmemiştim onca çirkinliğe rağmen. Hatır için, büyüğün gönlünü kırmamak için. Ne büyük aptalmışım! Ne kadar da aptalmışım! O ise arkamdan "kız da makyaj yapmış" demişti... Ne diyim... Allah bu kalbi çirkin kadına da, tertemiz bir kıza evlilik vaadiyle dokunup ortada bırakan rezil oğluna da kalbi gibi bir hayat versin. Yaşattıklarının Allah'tan gelecek bedelini yaşamadan ölmesinler. Allah içimi yakanların içini yaksın!. Kimseye yediği kul hakkını yanına kâr bırakmasın. Ya bu dünyada ya öteki dünyada. İçimizdeki niyetleri, saflık seviyemizi, kırık kalbimin en başından beri pürüpak temizliğini piksel piksel gören ve beni benden iyi bilen Mevlam görelim neyler ne eylerse güzel eyler. Şu an tek isteğim biraz yaşama enerjisi ve yaşama tutunacak motivasyon vermesi.... Aylardır her gece içim yana yana dua ediyorum. Gündüzleri normal görünsem de eve gidince başlıyor korkunç saatler... uyuyana kadar... en erken sabahın beşi.... Yapılan her kötülüğü Rabbime şikayet ediyorum. Bekliyorum. Sabırla bekliyorum, şifamı bulabilmeyi diliyorum.... Kendi halinde kimseye zararsız deli dolu bazen sinirlenen ama saf iyi kalpli bir insanım ben. Böyle bir insanı baştan sona enkaz haline getiren şeytandan aşağı bu insanlar kafayı yastığa koyar koymaz uyuyor ya çok ilginç.! Çünkü bir gram ne vicdanları ne Allah'tan korkuları var. Bense aylardır uyuyamıyorum çünkü uyuduğumda sadece kabuslar görüyorum. Her gece rüyamda bana türlü kötülükler yapıyorlar, öldürmeye çalışıyorlar, dedikodumu yapıyorlar, kuyumu kazıyorlar... Her gece aynı iğrenç rüyalar.... Görmemek için uyumuyorum. Şu anda bu satırları da zaten hıçkıra hıçkıra sel gibi yaşlarla yazıyorum. Ben sadece mahşer gününü bekliyorum. Rabbimden bir tutam inşirah diliyorum. Günahlarım için af diliyorum. İçim yana yana her gece derdimi beni yaradana, şah damarımdan yakın olana anlatıyorum. Hayvana bile merhamet duyması gereken insan, nasıl oluyor da böylesi duygusuz olup şeytanileşebiliyor?? bu kadar yarattığı enkazdan bihaber rahatlıkla ve hiçbir vicdani sorumluluk hissetmeden uyuyabiliyor??? Bunlar insan değil artık eminim buna. İmtihan için karşıma çıkan insan görünümlü şeytan falan olmalılar... Adalet Rabbim! Sen ki evren ve ötesinin en adilisin. Senden tek isteğim kırık gönülle yaptığım bunca yakarışları geri çevirmemen.... Biliyorum ki Rabbim katından vereceği gazap için en doğru zamanı bekletiyor. Benim gözüme gösterir mi bilmiyorum. Ama tek başıma, yanımda tek kimse olmadan yaşadığım bu cehennemi yanlarına kâr bırakmayacağını biliyorum. Siz gündelik hayatın telaşıyla, gülmeye, eğlenmeye devam edin. En ummadığınız anda eviniz başınıza yıkılacak ve o gün inşallah aklınıza ben geleceğim. Siz de uyuyamaycaksınız. Siz de hıçkırarak ağlayacaksınız. Neden diye sormayın. Bu eseriniz olan major depresyon halim muhtemelen aylar belki yıllar sürecek. Ama bir gün Allah'ın izniyle iyileşeceğim. Allah işlediğim günahların bedelini bu dünyada santimi santimine ödettikten sonra bana çok daha hayırlısını verecek. Sizse yaptıklarımızın karşılığı olan o musibet başınıza geldiğinde iyileşemeyeceksiniz. İçiniz hep kan ağlayacak. Her Allah'ın günü canınızdan bezdiren derdinizin bu dünyada hiçbir dermanı olmayacak. Ciğeriniz öyle bir yansın ki, çağlayan altına girseniz dahi sönmesin. Hayatımda beddua etmeyen insanım ben, ilk defa bu kadar yürekten ediyorum. Bugün de hava aydınlandı, güneş doğdu. Bense yine hiç uyumadım, rüyalarımda bana türlü kötülükler yaptıkları için çok korkuyorum diye. Her işim, içim, dileğim, niyetim, hissim sana havaledir Rabbim🤲 bir insanda yarattığınız felaketin, onu getirdiğiniz uçutım noktanın büyüklüğünden habersizce yaşamaya devam edin.Onlar kalpleriyle ve vicdanlarıyla bana yaptıkları kötülüğün büyüklüğünün farkına varmadılar. Sen onlara hak ettikleri musibeti başlarına vererek farkına vardırt Rabbim. Benim de başta adaletine olan imanımın artması için canlı canlı gözüme göster ya Rabbim
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.